0111-KDIB1-1.4010.121.2020.1.ŚS - Powstanie obowiązku ustalenia cen transferowych w związku z umorzeniem udziałów własnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku wspólnym z 30 stycznia 2020 r. (data wpływu 31 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy umorzenie udziałów własnych przez Spółkę, nabytych uprzednio od Wspólnika bez wynagrodzenia celem ich umorzenia, będzie skutkowało powstaniem obowiązku ustalenia cen transferowych dla Spółki, a w szczególności czy dla takiego zdarzenia należy sporządzić dokumentację podatkową (tzw. dokumentację cen transferowych) - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. czy umorzenie udziałów własnych przez Spółkę, nabytych uprzednio od Wspólnika bez wynagrodzenia celem ich umorzenia, będzie skutkowało powstaniem obowiązku ustalenia cen transferowych dla Spółki, a w szczególności czy dla takiego zdarzenia należy sporządzić dokumentację podatkową (tzw. dokumentację cen transferowych).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: "Wnioskodawca" lub "Spółka"). Wnioskodawca, jak również Wspólnik podlegają opodatkowaniu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich powstawania oraz są zarejestrowani dla celów podatku od towarów i usług jako podatnicy VAT czynni.

Zarówno Spółka, jak i Wspólnik są osobami prawnymi mającymi siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Wspólnikami Spółki są:

1. Wspólnik nr 1 - osoba fizyczna - posiada w Spółce 750 udziałów o łącznej wartości 75.000,00 zł,

2. Wspólnik nr 2 - osoba fizyczna - posiada w Spółce 100 udziałów o łącznej wartości 10.000,00 zł,

3. Wspólnik nr 3 (dalej jako: Wspólnik) - osoba prawna - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadająca w spółce 118.461 udziałów o łącznej wartości 11.846.100,00 zł.

Wartość nominalna udziałów wynosi 100,00 zł za udział.

Kapitał zakładowy Spółki wynosi: 11.931.100,00 zł.

Spółka od 2016 r. odnotowuje straty.

W celu pokrycia strat bilansowych Spółka planuje dokonać obniżenia kapitału zakładowego.

Obniżenie kapitału zakładowego odbyłoby się poprzez umorzenie udziałów bez wynagrodzenia, za zgodą Wspólnika, w drodze nabycia udziałów przez Spółkę.

Nieodpłatne zbycie udziałów w celu ich umorzenia zostałoby dokonane na podstawie art. 199 § 1 i § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 505 z późn. zm., dalej jako: "k.s.h."), w trybie tzw. procedury dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia.

Działając zgodnie z przepisami k.s.h., Spółka planuje:

* zgodnie z art. 199 § 1 - dokonać umorzenia udziałów, za zgodą Wspólnika w drodze nabycia udziałów przez Spółkę (umorzenie dobrowolne);

* zgodnie z art. 199 § 2 - zawrzeć uchwałę zgromadzenia wspólników w tej sprawie;

* zgodnie z art. 199 § 3 - określone zostanie umorzenie bez wynagrodzenia (za zgodą Wspólnika).

Wnioskodawca planuje umorzenie udziałów Wspólnika, będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (osobą prawną), który w 2016 r. objął udziały w Spółce poprzez wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W wyniku planowanych działań, Spółka planuje umorzenie tylko części udziałów posiadanych przez Wspólnika w Spółce, a zatem Wspólnik ten w dalszym ciągu będzie posiadał udziały w Spółce.

Spółka planuje umorzenie 60.000 udziałów o łącznej wartości 6.000.000,00 zł.

Wartość umorzonych udziałów pokryłaby znaczącą część wartości straty Spółki.

Kapitał zakładowy uległby obniżeniu po dokonaniu umorzenia nabytych w tym celu udziałów.

W dacie zarejestrowania obniżenia kapitału zakładowego przez Sąd rejestrowy, Spółka dokonałaby rozliczenia skutków tego umorzenia w księgach rachunkowych postępując zgodnie z art. 36a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 351 z późn. zm.).

Wnioskodawca lub Spółka to podmiot, który będzie dokonywał umorzenia.

Wspólnik to udziałowiec Wnioskodawcy, którego część udziałów w Spółce zostanie umorzona.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy umorzenie udziałów własnych przez Spółkę, nabytych uprzednio od Wspólnika bez wynagrodzenia celem ich umorzenia, będzie skutkowało powstaniem obowiązku ustalenia cen transferowych dla Spółki, a w szczególności czy dla takiego zdarzenia należy sporządzić dokumentację podatkową (tzw. dokumentację cen transferowych)?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie udziałów własnych przez Spółkę, nabytych od Wspólnika bez wynagrodzenia celem ich umorzenia, nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku ustalenia cen transferowych. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, opisane zdarzenie przyszłe nie wywoła obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej (tzw. dokumentacji cen transferowych).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej jako: "ustawa o CIT"), podmiotami powiązanymi są podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot. Natomiast zgodnie z art. 11a ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, przez wywieranie znaczącego wpływu, rozumie się posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w kapitale.

W myśl art. 11c ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo, iż w opisanej sprawie mogą zachodzić relacje, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 lit. a oraz art. 11a ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, to w przedmiotowej transakcji nie będzie miał zastosowania art. 11c ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym również art. 11c ust. 2 ustawy o CIT, z którego wynika, że jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Zauważyć należy, że przepisy k.s.h. dopuszczają umorzenie udziałów za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia, dlatego w sytuacji skorzystania z możliwości umorzenia udziałów bez wynagrodzenia, tak jak będzie miało to miejsce w przypadku opisanego zdarzenia przyszłego, nie ma podstaw do zastosowania przepisu art. 11c ust. 2 ustawy o CIT, ponieważ szacowanie wysokości wynagrodzenia na podstawie tego przepisu oznaczałoby zakwestionowanie samego charakteru tej instytucji prawnej tj. procedury dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia za zgodą Wspólnika.

Jednocześnie, w opisanej sytuacji, art. 11c ust. 2 ustawy o CIT nie może znaleźć zastosowania z uwagi na fakt, że w opisanym zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia ani z odpłatnym zbyciem, ani z ceną, ani z jakąkolwiek umową określającą tę cenę (uchwały zgromadzenia wspólników o umorzeniu udziałów lub zgody Wspólnika na umorzenie udziałów bez wynagrodzenia nie można bowiem utożsamiać z transakcją kupna lub sprzedaży).

Ponadto, w sytuacji gdy umorzenie udziałów jest nieodpłatne, to choć jest to nabycie udziałów własnych, to takie nieodpłatne nabycie udziałów przez Wnioskodawcę, dokonane za zgodą Wspólnika w celu ich umorzenia następuje na mocy szczególnej umowy nienazwanej, której nie można porównać z umową sprzedaży udziałów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do nabycia udziałów własnych w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia nie można mówić o warunkach rynkowych, bowiem taka transakcja jest możliwa na gruncie przepisów k.s.h. wyłącznie między Spółką (Wnioskodawcą), a jej Wspólnikiem, co oznacza, że brak jest porównywalnej transakcji rynkowej, której mogłyby dokonać między sobą podmioty niepowiązane.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie zobowiązana do ustalania cen transferowych dotyczących opisanego zdarzenia przyszłego oraz do sporządzenia dokumentacji podatkowej. 4

Wnioskodawca pragnie również wskazać, że przedstawione we wniosku stanowiska w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego, w odniesieniu do zadanych pytań zostały potwierdzone w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, m.in. w:

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 maja 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4010.80.2018.2.LG;

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 listopada 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.217.2017.1.BJ;

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 stycznia 2017 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.952.2016.1.MST;

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 sierpnia 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4510-174/16-1/WRz;

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 kwietnia 2016 r. Znak: ILPB4/4510-1-88/16-2/ŁM;

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 marca 2016 r. Znak: IBPB-1-2/4510-132/16/MW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Umarzanie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi odrębną instytucję prawa prywatnego. Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Tryb umarzania udziałów uregulowany został w art. 199 Kodeksu spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 505 z późn. zm., dalej: "k.s.h.").

Zgodnie z art. 199 § 1 k.s.h., udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy jej umowa tak stanowi. Umorzenie udziału może nastąpić za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe), przy czym przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział (art. 199 § 2 tej ustawy). Stosownie do § 3 omawianego artykułu, za zgodą wspólnika umorzenie udziału może jednak nastąpić bez wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), ilekroć w rozdziale 1a jest mowa o podmiotach powiązanych, oznacza to:

Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, stosownie do art. 11a ust. 2 u.p.d.o.p., rozumie się:

gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości

prawnej, lu b

3. pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa

do drugiego stopnia.

Transakcja kontrolowana to natomiast, zgodnie z definicją przedstawioną w art. 11a ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.

Na podstawie art. 11c ust. 1 u.p.d.o.p., podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały, organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań (art. 11c ust. 2 u.p.d.o.p.).

Ważnym celem wprowadzenia powyższych regulacji jest uproszczenie przepisów podatkowych, a także zmniejszenie obciążeń o charakterze biurokratycznym i administracyjnym dla przedsiębiorców, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw. Nowe przepisy wpisu ją się w pakiet działań legislacyjnych, których celem jest uszczelnienie systemu podatkowego, w szczególności w zakresie podatków dochodowych tak, aby zapewnić powiązanie wysokości podatku, płaconego przez duże przedsiębiorstwa, w szczególności międzynarodowe, z faktycznym miejscem uzyskiwania przez nie dochodu.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ww. ustawy, podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty

niepowiązane.

Lokalna dokumentacja cen transferowych, w myśl art. 11k ust. 2 u.p.d.o.p., jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

Przy ocenie, czy transakcja kontrolowana ma charakter jednorodny, uwzględnia się, stosownie

do art. 11k ust. 5 u.p.d.o.p.:

Wartość transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, w myśl art. 11k ust. 4 u.p.d.o.p., jest ustalana bez względu na liczbę dokumentów księgowych, dokonanych lub otrzymanych płatności oraz podmiotów powiązanych, z którymi zawierana jest transakcja kontrolowane. Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że transakcje kontrolowane o charakterze jednorodnym mogą być realizowane z jednym lub z wieloma podmiotami powiązanymi. O jednorodności transakcji kontrolowanych nie decyduje bowiem fakt dokonywania tej transakcji z jednym podmiotem powiązanym, a przesłanki określone w art. 11k ust. 5 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 11m ust. 1 u.p.d.o.p., podmioty powiązane, które są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych, składają urzędom skarbowym oświadczenie o jej sporządzeniu, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego.

Stosownie do art. 11m ust. 2 u.p.d.o.p., w oświadczeniu o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen transferowych podmiot powiązany oświadcza, że:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca, jak również Wspólnik podlegają opodatkowaniu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich powstawania oraz są zarejestrowani dla celów podatku od towarów i usług jako podatnicy VAT czynni.

Zarówno Spółka, jak i Wspólnik są osobami prawnymi mającymi siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Wspólnikami Spółki są:

1. Wspólnik nr 1 - osoba fizyczna - posiada w Spółce 750 udziałów o łącznej wartości 75.000,00 zł,

2. Wspólnik nr 2 - osoba fizyczna - posiada w Spółce 100 udziałów o łącznej wartości 10.000,00 zł,

3. Wspólnik nr 3 (dalej jako: Wspólnik) - osoba prawna - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadająca w spółce 118.461 udziałów o łącznej wartości 11.846.100,00 zł.

Wartość nominalna udziałów wynosi 100,00 zł za udział.

Kapitał zakładowy Spółki wynosi: 11.931.100,00 zł.

Spółka od 2016 r. odnotowuje straty.

W celu pokrycia strat bilansowych Spółka planuje dokonać obniżenia kapitału zakładowego.

Obniżenie kapitału zakładowego odbyłoby się poprzez umorzenie udziałów bez wynagrodzenia, za zgodą Wspólnika, w drodze nabycia udziałów przez Spółkę.

Nieodpłatne zbycie udziałów w celu ich umorzenia zostałoby dokonane na podstawie art. 199 § 1 i § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, w trybie tzw. procedury dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia.

Działając zgodnie z przepisami k.s.h., Spółka planuje:

Wnioskodawca planuje umorzenie udziałów Wspólnika, będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (osobą prawną), który w 2016 r. objął udziały w Spółce poprzez wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W wyniku planowanych działań, Spółka planuje umorzenie tylko części udziałów posiadanych przez Wspólnika w Spółce, a zatem Wspólnik ten w dalszym ciągu będzie posiadał udziały w Spółce.

Spółka planuje umorzenie 60.000 udziałów o łącznej wartości 6.000.000,00 zł.

Wartość umorzonych udziałów pokryłaby znaczącą część wartości straty Spółki.

Kapitał zakładowy uległby obniżeniu po dokonaniu umorzenia nabytych w tym celu udziałów. W dacie zarejestrowania obniżenia kapitału zakładowego przez Sąd rejestrowy, Spółka dokonałaby rozliczenia skutków tego umorzenia w księgach rachunkowych postępując zgodnie z art. 36a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 351 z późn. zm.).

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy umorzenie udziałów własnych przez Spółkę, nabytych uprzednio od Wspólnika bez wynagrodzenia celem ich umorzenia, będzie skutkowało powstaniem obowiązku ustalenia cen transferowych dla Spółki, a w szczególności czy dla takiego zdarzenia należy sporządzić dokumentację podatkową

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że dla ustalenia czy umorzenie udziałów własnych przez Spółkę, nabytych uprzednio od Wspólnika bez wynagrodzenia celem ich umorzenia, będzie skutkowało powstaniem obowiązku ustalenia cen transferowych dla Spółki, w pierwszej kolejności należy odnieść się do definicji "transakcja".

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego (https://sjp.pwn.pl/), pojęcie "transakcji" ma dwojakie znaczenie:

* operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług

* umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług;

* też: zawarcie takiej umowy

Wykładnia językowa nie wyjaśnia jednak wszystkich wątpliwości związanych z zakresem pojęcia "transakcji", ponieważ ogranicza się do umów handlowych i innych operacji, których skutkiem jest kupno lub sprzedaż towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że przedmiotem obrotu gospodarczego są nie tylko towary i usługi, ale wszelkie rzeczy i prawa mające wartość ekonomiczną, w tym papiery wartościowe. W efekcie, za transakcję należy przyjąć wszelkiego rodzaju czynności prawne powodujące przeniesienie własności dóbr.

Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazują, że termin "transakcja" jest synonimem pojęcia "umowa" (np. wyroki NSA z dnia 8 marca 2016 r. sygn. akt II FSK 4000/13, z dnia 30 września 2015 r. sygn. akt II FSK 3137/14, z dnia 17 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2849/12, z dnia 15 stycznia 2013 r. sygn. akt II FSK 1052/11). Orzecznictwo i doktryna dają zatem podstawy do uznania za transakcję w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wszelkiego rodzaju czynności prawne powodujące przeniesienie własności dóbr, które mają wpływ na dochód (stratę) podatnika w rozumieniu ustaw o podatku dochodowym. Należy również zaznaczyć, że konstrukcja ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wskazuje na wyłączenie z zakresu unormowania tego przepisu jakiegoś rodzaju transakcji.

W związku z powyższym, przez "transakcje" w rozumieniu wyżej powołanych przepisów u.p.d.o.p. należy rozumieć wszelkiego rodzaju czynności prawne powodujące przeniesienie własności dóbr, które mają wpływ na dochód (stratę) podatnika w rozumieniu ustaw o podatku dochodowym.

W konsekwencji, umorzenie udziałów, niezależnie od jego charakteru (dobrowolne lub przymusowe), będzie mieściło się w pojęciu "transakcji" i powinno być przedmiotem dokumentacji podatkowej, o ile nastąpi wypełnienie przesłanki dotyczącej przekroczenia rocznej wartości zawieranych transakcji, o której mowa w art. 11k ust. 2 u.p.d.o.p.

Mając powyższej na uwadze wskazać należy, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy w sytuacji dobrowolnego zbycia udziałów w celu umorzenia bez wynagrodzenia, będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące cen transferowych, a w szczególności, dla takiego zdarzenia należy sporządzić dokumentację podatkową, o której mowa w art. 11k ust. 1 u.p.d.o.p. (w przypadku przekroczenia progów transakcji wskazanych w ww. art. 11k ust. 2 u.p.d.o.p.).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Należy wskazać, że funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 kwietnia 2016 r. Znak: ILPB4/4510-1-88/16-2/ŁM, w których odmiennie oceniono takie same lub zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe choć jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 Ordynacji podatkowej, niemniej jednak, w praktyce może mieć miejsce.

W związku z powyższym, ustawodawca przewidział możliwość zmiany już wydanych interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Trzeba jednak pamiętać, że proces zmiany interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej jest długotrwały, poprzedza go bowiem dogłębna analiza z zachowaniem stosownych procedur, które dopiero w końcowej fazie powodują wycofanie z systemu informacji podatkowej poprzednio wydanych interpretacji.

Ponieważ jednak podstawowym zadaniem organu interpretacyjnego jest wydawanie interpretacji prawidłowych, tj. w prawidłowy sposób odczytujących normy prawne zawarte w poszczególnych przepisach prawa podatkowego, a nie utrwalających raz wyrażony pogląd w tym zakresie, który może być zmieniony w trybie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, to fakt wydania we wcześniejszym okresie interpretacji indywidualnej, odmiennej od poglądu zaprezentowanego w niniejszej interpretacji nie powoduje, że pogląd ten jest nieprawidłowy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.