0012-KDIL1-1.4012.195.2017.1.OA - Brak możliwości ubiegania się o zwrot podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2017 r. (data wpływu 13 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 9 czerwca 2017 r. (data wpływu 20 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości ubiegania się o zwrot podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości ubiegania się o zwrot podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 20 lipca 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Diecezja został powołany dekretem z dnia 9 listopada 1989 r. przez Biskupa. Wnioskodawca działa w oparciu o przepisy Prawa Kanonicznego zgodnie z zatwierdzonym statutem. Działalność Diecezji w ośrodkach parafialnych określa Instrukcja Komisji Episkopatu Polski o pracy charytatywnej w parafiach jak również regulamin parafialnych zespołów Diecezji. Diecezja posiada kościelną i państwową osobowość prawną w oparciu o dekret Biskupa nr 1/00/D z dnia 9 listopada 1989 r. oraz ustawę z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP (Dz. U. Nr 29, poz. 154)1989, z późn. zm.) Celem statutowym Diecezji jest spełnianie, w sposób zbiorowy i uporządkowany, posługi miłości bliźniego, należącej obok głoszenia Słowa Bożego i sprawowania sakramentów, do istotnych zadań Kościoła partykularnego. Do zadań Diecezji należy między innymi: kierowanie działalnością charytatywną na terenie diecezji; tworzenie własnych struktur i jednostek organizacyjnych w diecezji, rejonach, dekanatach, parafiach i innych środowiskach; prowadzenie działalności z zakresu ochrony i promocji zdrowia, opieki, wychowania i edukacji, pomocy społecznej i przeciwdziałania problemom socjalnym. Diecezji w odpowiedzi na ogłoszony przez Urząd Marszałkowski Województwa konkurs w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Oś priorytetowa - Inwestycje w infrastrukturę społeczną, działanie 10.2 Inwestycje wynikające z Lokalnych Planów Rewitalizacji (Gmina)) złożył wniosek o dofinansowanie projektu pn: "Przebudowa ze zmianą sposobu użytkowania istniejącego budynku, wpisanego do rejestru zabytków, nieużytkowanego, na funkcję Diecezjalnego Ośrodka Pomocy, Edukacji i Terapii Rodzin". Projekt będzie realizowany w partnerstwie z Diecezjalną Fundacją Ochrony Życia. W przedmiotowym projekcie Diecezja pełni rolę Partnera Wiodącego. Przedmiotem projektu jest zamierzenie budowlane polegające na przebudowie, dobudowie podnośnika dla niepełnosprawnych oraz schodów wejściowych do łącznika między segmentami obiektu, jak również zmiana sposobu użytkowania istniejącego budynku przedwojennego szpitala miejskiego. W ramach projektu Diecezji odpowiedzialny jest za całość robót budowlanych i poniesienie wszystkich wydatków związanych z pracami budowlanymi, natomiast Partner za zakup wyposażenia obiektu, w którym zlokalizowany zostanie Ośrodek Pomocy, Edukacji i Terapii Rodzin, którego zakres zadań obejmować będzie m.in.:

* systemową terapię rodzin (terapia dla małżeństw, małżeństw z dziećmi, dla rodzin 3-pokoleniowych);

* diagnozę i terapię indywidualną dzieci i młodzieży;

* terapię indywidualną osób dorosłych;

* mediacje rodzinne;

* działania psychoedukacyjne dla dzieci, młodzieży i dorosłych, prowadzone w utworzonym ośrodku, w szkołach, przedszkolach, kościołach, innych instytucjach zgodnie z zapotrzebowaniem;

* poradnictwo prawne i obywatelskie;

* poradnictwo i terapię osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych i behawioralnych oraz członków ich rodzin.

Wszelkie świadczenia udzielane będą nieodpłatnie, a działalność Ośrodka finansowana będzie ze środków własnych partnerów, dotacji celowych uzyskiwanych np. od jednostek samorządowych, w ramach odrębnych projektów finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego, itp.

Refundację kosztów można uzyskać wyłącznie na wydatki kwalifikowalne. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, z uwzględnieniem "Wytycznych Ministra Rozwoju w zakresie kwalifikowalności wydatków (...)" podatek VAT może stanowić wydatek kwalifikowany wyłącznie wówczas, jeżeli Wnioskodawca, w tym wypadku Diecezji, nie ma prawnej ani formalnej możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego związanego z realizacją projektu. Diecezja nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a efekty realizacji podlegającego refundacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że wszelkie faktury związane z robotami budowlanymi planowymi do zrealizowania w ramach projektu pn. "Przebudowa ze zmianą sposobu użytkowania istniejącego budynku, wpisanego do rejestru zabytków, nieużytkowanego, na funkcje Diecezjalnego Ośrodka Pomocy, Edukacji i Terapii Rodzin" wystawione będą przez wykonawców bezpośrednio dla Diecezji i przezeń regulowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Diecezji ma możliwość ubiegania się o zwrot naliczonego podatku VAT zawartego w wydatkach kwalifikowalnych ponoszonych w związku z realizacją projektu pn. "Przebudowa ze zmianą sposobu użytkowania istniejącego budynku, wpisanego do rejestru zabytków, nieużytkowanego, na funkcję Diecezjalnego Ośrodka Pomocy, Edukacji i Terapii Rodzin"?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będąc czynnym podatnikiem podatku VAT nie może on odliczyć naliczonego podatku VAT oraz ubiegać się o zwrot naliczonego podatku VAT związanego z realizacją opisanego wyżej projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Natomiast art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zwrotu tego podatku związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Diecezja nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a efekty realizacji podlegającego refundacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca wskazał również, że wszelkie faktury związane z robotami budowlanymi planowymi do zrealizowania w ramach projektu pn. "Przebudowa ze zmianą sposobu użytkowania istniejącego budynku, wpisanego do rejestru zabytków, nieużytkowanego, na funkcje Diecezjalnego Ośrodka Pomocy, Edukacji i Terapii Rodzin" wystawione będą przez wykonawców bezpośrednio dla Diecezji i przezeń regulowane.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego zawartego w wydatkach ponoszonych w związku z realizacją projektu będącego przedmiotem wniosku.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że odliczenie podatku naliczonego uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego oraz jego zwrotu nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a ponoszone wydatki w ramach realizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W zakresie realizowanego projektu, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie będzie spełniał tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego zawartego w wydatkach ponoszonych w związku realizacją projektu pn.: "Przebudowa ze zmianą sposobu użytkowania istniejącego budynku, wpisanego do rejestru zabytków, nieużytkowanego, na funkcję Diecezjalnego Ośrodka Pomocy, Edukacji i Terapii Rodzin".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (sformułowanego pytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Ponadto, tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.