Postanowienie
z dnia 29 września 2010 r.
V KZ 57/10
UZASADNIENIE
Skład orzekający
Przewodniczący: Sędzia P. Kalinowski.
Sentencja
Sąd Najwyższy w sprawie R. J. na posiedzeniu w dniu 29 września 2010 r., po rozpoznaniu zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 6 sierpnia 2010 r., sygn. akt II AKo 104/10, w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania w sprawie Sądu Rejonowego w T., sygn. akt II K 12/07, na podstawie art. 437 k.p.k.
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
Uzasadnienie faktyczne
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku obrońcy skazanego R. J. o wznowienie postępowania w sprawie Sądu Rejonowego w T. sygn. akt II K 12/07.
Rozstrzygnięcie to zaskarżył obrońca skazanego, powołując się na "orzeczenie lekarskie, z którego wynika, że R. J. leczył się w przeszłości psychiatrycznie", a fakt ten nie był znany sądowi orzekającemu w sprawie.
Uzasadnienie prawne
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie obrońcy skazanego R. J. nie zasługiwało na uwzględnienie. Podstawą prawną wniosku o wznowienie postępowania złożonego w tej sprawie był przepis art. 540 § 1 pkt 2 lit. a k.p.k. W tej sytuacji, jak słusznie zauważył Sąd Apelacyjny w W., obowiązkiem autora wniosku było wykazanie, że już po uprawomocnieniu się wyroku ujawniły się nowe fakty lub dowody wskazujące na to, iż skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze.
W tej sprawie powyższe wymaganie ustawowe nie zostało spełnione. Pomijając już to, że przedmiotowy wniosek w swej wersji podstawowej powoływał się na bliżej nieokreśloną opinię biegłego, której treść "wskazuje, że brak jest dostatecznych podstaw do przyjęcia odpowiedzialności oskarżonego z art. 177 § 2 k.k. w zw. z art. 178a § 1 k.k. oraz art. 188a § 1 k.k.", a więc zupełnie inną niż obecnie przesłankę faktyczną, również w toku dalszych czynności skarżący nie przedstawił nowego faktu lub dowodu w rozumieniu art. 540 § 1 pkt 2 lit. a k.p.k. Wskazanych tam kryteriów nie spełnia w żadnym stopniu załączone do akt "Zaświadczenie", potwierdzające jedynie wizytę skazanego w Spółdzielni Pracy Lekarzy i Stomatologów "V." w W., wymieniające kilka nazw zaleconych mu medykamentów. Nie jest natomiast rolą postępowania w tym trybie dopiero poszukiwanie dowodów mających hipotetycznie wpłynąć na ewentualną poprawę sytuacji skazanego. Skoro zatem wniosek pozbawiony był w istocie podstawowego elementu niezbędnego do jego rozpoznawania, zasadnie pozostawiono go bez rozpoznania.
Wobec tego, że skarżący nie wykazał, aby zakwestionowane zarządzenie dotknięte było jakąkolwiek wadą natury faktycznej lub prawnej, należało postanowić jak na wstępie.