Postanowienie
z dnia 14 lipca 2011 r.
III SA/Wa 1609/11
UZASADNIENIE
Skład orzekający
Przewodniczący: Sędzia WSA Sylwester Golec.
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. spółka cywilna E. T., k.c. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia (...) stycznia 2010 r. Nr (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia
umorzyć postępowanie sądowe,
zwrócić Skarżącej uiszczony wpis sądowy w wysokości 200 zł (słownie: dwieście złotych).
Uzasadnienie faktyczne
Skarżąca E. spółka cywilna E.T., k.c. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skargę na interpretację indywidualną Ministra Finansów, z (...) stycznia 2010 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Pismem z 5 lipca 2011 r. Skarżąca złożyła wniosek zawierający oświadczenie o cofnięciu skargi na wskazaną wyżej interpretację indywidualną.
Uzasadnienie prawne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a." skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że cofnięcie skargi jest rezygnacją strony z kontynuowania wszczętego przez nią postępowania przed sądem administracyjnym. Cofnięcie skargi może mieć zarówno formę pisemną, jak i ustną złożoną do protokołu rozprawy (B. Dauter (w:) B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, s. 159).
Z powołanego przepisu wynika, że Sąd rozpoznający wniosek strony skarżącej w przedmiocie cofnięcia skargi dokonuje w określonych granicach merytorycznej kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia. Sąd ten musi mieć na względzie by cofnięcie skargi nie zmierzało do obejścia prawa, jak również by wskutek cofnięcia skargi nie pozostały w obrocie prawnym akty lub czynności dotknięte wadą nieważności.
Sąd rozpoznając wniosek strony skarżącej o cofnięciu skargi nie stwierdził, aby w sprawie wystąpiły przesłanki wyłączające skuteczność cofnięcia skargi, o których mowa w art. 60 p.p.s.a.
W związku z tym, stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., w związku z art. 60 p.p.s.a. zasadne było umorzenie postępowania sądowego. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Mając powyższe na względzie Sąd postanowił, jak w sentencji.