Wyrok
z dnia 20 marca 1998 r.
II SA 101/98
UZASADNIENIE
Skład orzekający
Przewodniczący: Sędzia NSA J. Bała (spr.).
Sędziowie NSA: I. Góraj, Z. Mańk.
Protokolant: apl. prok. T. Mierzejewski.
Uzasadnienie faktyczne
Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. decyzją z dnia 5 grudnia 1997 r. utrzymał w mocy decyzję Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy w L. z dnia 16 października 1997 r., którą to decyzją wstrzymano p. Urszuli S. dalszą wypłatę zasiłku dla bezrobotnych z dniem 12 października 1997 r. z powodu upływu 12 miesięcy pobierania tego zasiłku.
W uzasadnieniu decyzji podano, że zainteresowana wyczerpała ustawowy okres pobierania zasiłku o jakim mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (jedn. tekst. Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128 ze zm.).
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego p. Urszula S. domagała się przedłużenia okresu pobierania zasiłku o jeden rok lub do czasu uzyskania renty inwalidzkiej.
W uzasadnieniu skargi podała, że sprawa o przyznanie renty inwalidzkiej toczy się jeszcze w Sądzie, jest niezdolna do pracy i z tego powodu żaden z dyrektorów przedszkola nie chce jej przyjąć do pracy.
Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie powołując się na dotychczasowe ustalenia faktyczne i prawne.
Uzasadnienie prawne
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W sprawie jest niesporne, że skarżąca wyczerpała okres 12 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o jakim mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (jedn. tekst Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128 ze zm.).
Skarżąca nie wykazała również, aby spełniała inne kryteria ustawowe do wydłużonego okresu pobierania tego zasiłku, zwłaszcza biorąc pod uwagę wiek skarżącej (ur. 5 września 1955 r.) oraz jej staż pracy (ponad 18 lat).
Jeżeli zaś skarżąca uważa, że z powodu stanu zdrowia jest niezdolna do pracy, to z tego powodu może jej przysługiwać renta inwalidzka, a nie zasiłek dla bezrobotnych.
Z przytoczonych powodów Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa i dlatego orzekł jak w wyroku na mocy art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.).