II AKa 3/14, Realizacja znamion przestępstwa z art. 200 § 1 k.k. a zamiar quasi-ewentualny sprawcy. Zasądzenie od oskarżonego po ponownym rozpoznaniu sprawy nowej opłaty a naruszenie reguły ne peius. - Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 27 lutego 2014 r. II AKa 3/14 Realizacja znamion przestępstwa z art. 200 § 1 k.k. a zamiar quasi-ewentualny sprawcy. Zasądzenie od oskarżonego po ponownym rozpoznaniu sprawy nowej opłaty a naruszenie reguły ne peius.