Wyrok
z dnia 16 października 2015 r.
I SA/Wa 1025/15
UZASADNIENIE
Skład orzekający
Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska.
Sędziowie WSA: Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Gabriela Nowak (spr.).
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2015 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia (...) kwietnia 2015 r. nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przyznania zasiłku celowego
uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta W. z dnia (...) lutego 2015 r. nr (...);
przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego (...), tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych.
Uzasadnienie faktyczne
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia (...) kwietnia 2015 r. nr (...) po rozpatrzeniu odwołania P. P. od decyzji działającego z upoważnienia Prezydenta W. Kierownika Działu Pomocy Środowiskowej Ośrodka Pomocy Społecznej (...) z dnia (...) lutego 2015 r. nr (...), umarzającej postępowanie w sprawie wydania decyzji o przyznaniu zasiłku celowego na zakup produktów do specjalistycznej diety leczniczej w kwietniu 2014 r. - zaskarżoną decyzję utrzymało w mocy.
Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Kierownik Działu Pomocy Środowiskowej Ośrodka Pomocy Społecznej (...) decyzją z dnia (...) lutego 2015 r. umorzył postępowanie w wydania decyzji o przyznaniu zasiłku celowego na zakup produktów do specjalistycznej diety leczniczej w kwietniu 2014 r.
P. P. wnioskiem z dnia 26 maja 2014 r. zwróciła się o pomoc materialną na II, III i IV kwartał 2014 r., w tym na kwiecień 2014 r., na zakup żywności w wysokości 1100,00 zł (słownie: tysiąc sto złotych) ze wskazaniem zakupu produktów koniecznych do specjalistycznej diety leczniczej.
Organ wskazał, że pismem z dnia 8 lipca 2014 r. skarżąca poinformowała Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., iż potrzeba w zakresie zakupu produktów koniecznych do specjalistycznej diety leczniczej nie została rozpatrzona.
Organ I instancji po dokonaniu ponownej analizy wniosku z dnia 26 maja 2014 r., stwierdził, że wniosek ten w części dotyczącej zakupu żywności w kwietniu 2014 r., w tym na świadczenie pieniężne na zakup produktów do specjalistycznej diety leczniczej został rozpatrzony decyzją z dnia (...) czerwca 2014 r. nr (...), którą odmówił jego uwzględnienia. Decyzja ta została w wyniku rozpatrzenia od niej odwołania utrzymana w mocy decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia (...) listopada 2014 r. nr (...).
Kierownik Działu Pomocy Środowiskowej Ośrodka Pomocy Społecznej (...) zaznaczył, że na podstawie wniosku P. P. z dnia 26 maja 2014 r. wydano jeszcze osiem decyzji w dniach (...) i (...) czerwca 2014 r., którymi przyznana została pomoc finansowa na zakup żywności od maja do grudnia 2014 r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia (...) kwietnia 2015 r. utrzymało w mocy decyzję działającego z upoważnienia Prezydenta W. Kierownika Działu Pomocy Środowiskowej Ośrodka Pomocy Społecznej (...) z dnia (...) lutego 2015 r. nr (...), umarzającą postępowanie w sprawie wydania decyzji o przyznaniu zasiłku celowego na zakup produktów do specjalistycznej diety leczniczej w kwietniu 2014 r.
Organ II instancji ustalił, że wbrew twierdzeniu P. P., organ I instancji rozpoznał wniosek z dnia 26 maja 2014 r. poprzez wydanie decyzji z dnia (...) czerwca 2014 r. nr (...) odmawiającej przyznania zasiłku celowego na zakup żywności w kwietniu 2014 r.
Organ odwoławczy podkreślił, że wniosek P. P. został rozpoznany kilkoma decyzjami Ośrodka Pomocy Społecznej, w tym decyzją z (...) czerwca 2014 r. nr (...). Wobec tego postępowanie administracyjne w sprawie ponownego jego rozpatrzenia należało uznać za bezprzedmiotowe i dlatego podlegające umorzeniu.
Skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. wniosła P. P., wnosząc o jej uchylenie z uwagi na złą sytuację materialną, w której się znalazła.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie prawne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Skarga oceniana w świetle powyższych kryteriów zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek z innych przyczyn niż wskazane w skardze.
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest decyzja działającego z upoważnienia Prezydenta W. Kierownika Działu Pomocy Środowiskowej Ośrodka Pomocy Społecznej (...) z dnia (...) lutego 2015 r. nr (...), umarzająca postępowanie w sprawie wydania decyzji o przyznaniu zasiłku celowego na zakup produktów do specjalistycznej diety leczniczej w kwietniu 2014 r., na podstawie art. 105 § 1 k.p.a.
Stosownie do dyspozycji art. 105 § 1 k.p.a., bezprzedmiotowość postępowania ma miejsce w sytuacji, gdy istnieją okoliczności, czyniące wydanie decyzji administracyjnej prawnie niemożliwym z uwagi na brak przedmiotu postępowania. Tym przedmiotem jest zaś konkretna sprawa, w której organ administracji państwowej jest władny i jednocześnie zobowiązany rozstrzygnąć na podstawie przepisów prawa materialnego o uprawnieniach lub obowiązkach indywidualnego podmiotu. Postępowanie w takiej sprawie staje się bezprzedmiotowe, jeżeli braknie któregoś z elementów tego stosunku materialnoprawnego. Tak więc sprawa administracyjna jest bezprzedmiotowa w rozumieniu art. 105 § 1 k.p.a. wtedy, gdy nie ma materialnoprawnych podstaw do władczej, w formie decyzji administracyjnej ingerencji organu administracyjnego. Wówczas jakiekolwiek rozstrzygnięcie merytoryczne pozytywne, czy negatywne staje się prawnie niedopuszczalne.
Przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte na skutek pisma P. P. z dnia 8 lipca 2014 r. skierowanego do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W., zatytułowanego " Wniosek o wymierzenie organowi grzywny i ustalenie osób winnych zaniedbania oraz przyznanie i wypłacenie wynagrodzenia zgodnie z art. 77 Konstytucji III RP".
Według organu I instancji skarżąca pismem z dnia 8 lipca 2014 r. domagała się przyznania pomocy w zakresie objętej wcześniejszymi wnioskami z dnia 30 kwietnia 2014 r. i z dnia 26 maja 2014 r. Przy czym organ rozpoznał wnioski skarżącej zawarte we wskazanych pismach wydając decyzje.
Wobec tego organ uznał iż postepowanie jest bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu na podstawie art. 105 § 1 k.p.a.
Zdaniem Sadu organ nie wyjaśnił charakteru pisma skarżącej z dnia 8 lipca 2014 r. przyjmując iż stanowi ono ponowny wniosek o zasiłki objęte wcześniejszymi wnioskami skarżącej z dnia 30 kwietnia 2014 r. i z dnia 26 maja 2014 r.
W szczególności organ nie zbadał czy wskazane pismo nie stanowi zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie. Zauważyć należy, ze pismo to zostało skierowanie do organu wyższego rzędu tj. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. jak również skarżąca w piśmie wskazuje na naruszenie art. 35 k.p.a.
W konsekwencji powyższych wywodów zarówno utrzymująca w mocy decyzję pierwszoinstancyjną zaskarżona decyzja drugoinstacyjna, jak też poprzedzająca ją decyzja organu I instancji musiały zostać wyeliminowane z obrotu prawnego. W ramach ponownie prowadzonego postępowania koniecznym będzie usunięcie wskazanych wyżej wątpliwości co do charakteru pisma skarżącej z dnia 8 lipca 2014 r.
W świetle przedstawionych wyżej wywodów należało uwzględnić skargę i na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. orzec jak w sentencji.