Piractwo morskie
Przepisy prawa
Zagadnienie aktualne
Zagadnienie opracowane w ramach systemu informacji prawnej LEX
LEX to ceniony przez użytkowników system online, który oferuje wygodny dostęp do tysięcy aktów prawnych, orzeczeń i wzorów dokumentów oraz do autorskich, unikalnych treści, jak komentarze praktyczne, poradniki i szkolenia online. Poniżej znajdziesz przykłady 7 dokumentów z ogólnej liczby 23 powiązanych z zagadnieniem Piractwo morskie, znajdujących się w LEX-ie.
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych z tym zagadnieniem prawnym, zamów bezpłatny dostęp testowy lub zaloguj się do LEX-a.
Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza. Montego Bay.1982.12.10. Porozumienie w sprawie implementacji części XI Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. Nowy Jork.1994.07.28.
Obowiązek współpracy w zwalczaniu piractwa
Wszystkie państwa współdziałają w możliwie najszerszym zakresie w zwalczaniu piractwa na morzu pełnym lub w jakimkolwiek innym miejscu niepodlegającym jurysdykcji żadnego państwa.
Konwencja o morzu pełnym. Genewa.1958.04.29.
Wszystkie państwa powinny współdziałać we wszelki możliwy sposób w celu zniszczenia piractwa na pełnym morzu lub w każdym innym miejscu nie podlegającym jurysdykcji żadnego Państwa.
Praca na morzu.
Praca na morzu.
Zalecenie 2010/159/UE dotyczące środków ochrony własnej i zapobiegania aktom piractwa i rozboju z użyciem broni skierowanym przeciwko statkom
ZAŁĄCZNIK Najlepsze praktyki w walce z piractwem w Zatoce Adeńskiej i wzdłuż wybrzeży Somalii
Najlepsze praktyki w walce z piractwem w Zatoce Adeńskiej i wzdłuż wybrzeży Somalii
W ramach przeciwdziałania piractwu w Zatoce Adeńskiej i wzdłuż wybrzeży Somalii poniższe najlepsze praktyki uzyskały akceptację następujących przedstawicieli międzynarodowego sektora gospodarki morskiej:
1. Międzynarodowe Stowarzyszenie Niezależnych Właścicieli Tankowców (INTERTANKO)
2. Międzynarodowa Izba Żeglugi (ICS)
3. Międzynarodowe Morskie Forum Przedsiębiorstw Paliwowych (OCIMF)
4. Bałtycka i Międzynarodowa Rada Morska (BIMCO)
5. Międzynarodowe Stowarzyszenie Gazowców i Operatorów Terminali (SIGTTO)
6. Międzynarodowe Stowarzyszenie Właścicieli Statków do Przewozu Ładunków Suchych (INTERCARGO)
7. Międzynarodowa Grupa Klubów Ubezpieczeń Wzajemnych (IGP&I)
8. Międzynarodowe Stowarzyszenie Rejsów Pasażerskich (CLIA)
9. Międzynarodowa Stowarzyszenie Ubezpieczycieli Morskich (IUMI)
10. Wspólny Komitet ds. Działań Wojennych (JWC) & Wspólny Komitet ds. Ubezpieczeń Kadłubowych (JHC)
11. Międzynarodowe Biuro Morskie (IMB)
12. Międzynarodowa Federacja Pracowników Transportu (ITF)
Najlepsze praktyki zwalczania piractwa uzyskały również akceptację:
13. Centrum Bezpieczeństwa Morskiego dotyczącego Rogu Afryki (MSCHOA)
14. Służby Pomocniczej Marynarki Angielskiej (UKMTO Dubai)
15. Morskiego Biura Łączności (MARLO)
Praktyki w zakresie planowania i działania, zalecane armatorom, operatorom, zarządcom oraz kapitanom statków przepływających przez Zatokę Adeńską i wzdłuż wybrzeży Somalii
Cel
1. Celem niniejszego dokumentu jest przedstawienie armatorom i statkom najlepszych praktyk w walce z piractwem w celu unikania, powstrzymywania i spowalniania ataków pirackich w Zatoce Adeńskiej i wzdłuż wybrzeży Somalii. Organizacje, z którymi przeprowadzono konsultacje w sprawie niniejszego dokumentu, reprezentują zdecydowaną większość operatorów i armatorów statków przepływających przez ten region.
2. Organizacje te będą zachęcać swych członków do stosowania przedmiotowych najlepszych praktyk oraz podejmą starania, aby rozpowszechnić je również wśród innych zainteresowanych przedstawicieli sektora transportu morskiego, w celu zwalczania piractwa na morzu w tym regionie. Niniejszy dokument uzupełnia wytyczne określone w okólniku IMO MSC.1/Circ.1334.
Rodzaje ataków i bilans doświadczeń
1. W 2008 r. oraz w pierwszej połowie 2009 r., w Zatoce Adeńskiej, wzdłuż wybrzeży Somalii oraz w całej północno-zachodniej części Oceanu Indyjskiego wzrosła liczba ataków pirackich na statki handlowe. Początkowo większość ataków skupiała się w północnej części Zatoki Adeńskiej, ale następnie dochodziło do nich również w większej odległości od wschodnich wybrzeży Somalii.
2. Analiza dokonanych ataków pokazuje, że piraci wykorzystali następujące, występujące powszechnie słabe punkty:
a) Mała prędkość
b) Niska wolna burta
c) Nieodpowiednie planowanie i procedury
d) Słaby stan ostrzegania i/lub brak ewidentnych środków ochrony własnej
e) Ewidentnie zbyt powolna reakcja statku
3. Na ogół atak następuje ze strony dwóch lub większej liczby małych łodzi otwartych, rozwijających znaczną prędkość (do 25 węzłów), lub łodzi typu "skiff", które atakują od strony lewej burty i/lub rufy.
4. Dzięki dysponowaniu "statkiem bazą", który jest większy i posiada na pokładzie załogę, sprzęt, zapasy oraz mniejsze jednostki bojowe, ataki pirackie podejmowane w dużej odległości od wybrzeży były skuteczne.
5. Należy zachowywać maksymalną czujność o świcie i zmroku, gdyż większość ataków jest podejmowana o tej porze.
6. Wprawdzie nie można zagwarantować, że statki rozwijające dużą prędkość (powyżej 15 węzłów) nie zostaną zaatakowane, jednak prędkość stanowi skuteczną formę obrony. Na omawianym obszarze stosowano broń małokalibrową i granatniki RPG w celu zastraszenia kapitanów statków i zmuszenia ich do zmniejszenia prędkości. W takich okolicznościach utrzymanie pełnych obrotów morskich wykazało swoją skuteczność.
7. Większość podejmowanych prób uprowadzenia statków nie powiodła się, w przypadku gdy załoga zaplanowała wcześniej rejs, przeszła przeszkolenie oraz stosowała z powodzeniem środki obrony pasywnej.
8. Warunki żeglugi i stan morza oraz warunki meteorologiczne w dużym stopniu wpływają na zdolność piratów do podejmowania ataków. Ocenia się, że wiatr o prędkości przekraczającej 18 węzłów oraz wysokość fali powyżej dwóch metrów stanowią wystarczającą ochronę dla wszystkich jednostek pływających - z wyjątkiem statków najbardziej narażonych na ataki - w szczególności, jeżeli ich kapitanowie w pełni stosują najlepsze praktyki.
Zalecane najlepsze praktyki
1. Wprowadzenie
a) W pełni uwzględniając całkowitą swobodę kapitana statku co do wyboru odpowiednich środków w dowolnym czasie, aby uniknąć ataku bądź powstrzymać lub spowolnić atak piracki w tym regionie, niniejszy dokument, zawierający najlepsze praktyki, jest opracowany z myślą o armatorach, operatorach, kapitanach i załodze.
b) Nie wszystkie środki omówione w tym dokumencie mogą być stosowane przez każdy statek. Należy zatem określić, w ramach oceny ryzyka, które z najlepszych praktyk są najodpowiedniejsze dla danego statku. Omawiane poniżej praktyki dowiodły na ogół swojej skuteczności:
2. Przed rejsem - planowanie ogólne
a) Kwestie ogólne
(i) Głównym punktem kontaktowym dla statków w tym regionie jest UKMTO Dubai. Zapewnia ono codzienny kontakt kapitanów z siłami zbrojnymi, porozumiewając się ze statkami oraz kontaktując się bezpośrednio z MSCHOA i dowódcami marynarki na morzu. UKMTO Dubai powinno być regularnie informowane o pozycji statków i planowanym ruchu statków. UKMTO Dubai wykorzystuje te informacje, aby stale zapewniać jednostkom marynarki dokładny obraz sytuacji w zakresie żeglugi (w sprawie dalszych szczegółowych informacji zob. glosariusz w załączniku A).
(ii) Centrum Bezpieczeństwa Morskiego dotyczącego Rogu Afryki (MSCHOA) jest organem planującym i koordynującym sił UE (EU NAVFOR) w Zatoce Adeńskiej i u wybrzeży Somalii (zob. glosariusz w załączniku A).
(iii) Morskie Biuro Łączności (MARLO) pełni rolę kanału komunikacyjnego służącego do wymiany informacji między Koalicją Sił Morskich (CMF) a przedstawicielami żeglugi handlowej w tym regionie (zob. glosariusz w załączniku A).
(iv) Przed rejsem przez region wysokiego ryzyka armator i kapitan powinni sami dokonać oceny ryzyka, aby określić prawdopodobieństwo zaatakowania statku oraz jego skutki, kierując się najaktualniejszymi dostępnymi informacjami. Taka ocena powinna pozwolić na określenie środków na rzecz zapobiegania atakom, ograniczenia ich skutków oraz powrotu do normy, ale także oznacza stosowanie, oprócz regulaminowych wymogów, dodatkowych środków walki z piractwem.
(v) Armatorzy powinni przewidzieć w swoich procedurach zarządzania kryzysowego odpowiednie środki walki z zagrożeniem, jakie stanowi piractwo, poprzez przyjęcie praktyk IMO oraz innych podmiotów sektora, zalecanych jako najwłaściwsze w stosunku do konkretnych okoliczności i rodzaju statku.
(vi) Zgłaszanie z wyprzedzeniem planowanej przez statek trasy jest wymagane przez władze morskie, aby móc zidentyfikować słabe punkty i przewidzieć odpowiednią ochronę. Chodzi tu w szczególności o następujące środki:
1. Zgłoszenie wstępne do UKMTO Dubai (pocztą elektroniczną lub faksem).
2. Zgłoszenie wstępne do MARLO (pocztą elektroniczną lub faksem).
3. Ponadto jeśli planowany jest rejs przez Zatokę Adeńską bądź żegluga w obszarze wyznaczonym współrzędnymi geograficznymi: 12° N, 58° E oraz 10° S: zarejestrowanie ruchu statku w MSCHOA (online, pocztą elektroniczną lub faksem).
(vii) Należy bezsprzecznie podejmować środki zapobiegające wtargnięciu piratów na statek, jednak bezpieczeństwo załogi i pasażerów pozostaje najważniejsze.
b) Planowanie ze strony armatorów:
Zaleca się stanowczo, aby zarządcy i/lub służba operacyjna rejestrowali się w celu uzyskania dostępu do zastrzeżonych sekcji strony internetowej MSCHOA (www.mschoa.eu), zapoznawali się z informacjami tam umieszczonymi oraz, w razie konieczności, udostępniali je swojej flocie.
(i) Na cztery lub pięć dni przed wejściem statku do zalecanego międzynarodowego korytarza tranzytowego (IRTC) lub do obszaru wyznaczonego współrzędnymi: 12° N, 58° E oraz 10° S, należy upewnić się, że MSCHOA zostało powiadomione o rejsie za pomocą rejestracji ruchu statku (Vessel Movement Registration) (online, pocztą elektroniczną lub faksem). Uwaga: może tego dokonać zarówno statek jak i armator.
(ii) Z myślą o walce z piractwem należy ponownie ocenić ochronę statku (SSA) oraz stan wdrożenia planu ochrony statku (SSP), zgodnie z wymogami Międzynarodowego Kodeksu Ochrony Statku i Obiektu Portowego (ISPS).
(iii) Zaleca się, aby oficer armatora ds. ochrony (CSO) zadbał o to, aby opracowano plan kryzysowy na wypadek rejsu wysokiego ryzyka i, aby został on przetestowany i omówiony z kapitanem i oficerem ds. ochrony statku (SSO).
(iv) Należy informować się na bieżąco o obszarach morskich zgłoszonych jako obszary szczególnie wysokiego ryzyka.
(v) Należy dostarczyć swoim kapitanom statków wskazówek co do preferowanych i możliwych do realizacji sposobów przepływania w tym regionie (konwój, konwój z eskortą, konwój krajowy itp.).
(vi) Należy przeprowadzać okresowe sesje szkoleniowe dla załóg.
(vii) Zatrudnianie dodatkowych prywatnych strażników ds. ochrony zależy od armatora, jednak nie zaleca się, aby byli oni uzbrojeni.
(viii) Należy rozważyć możliwość przeznaczenia dodatkowych środków na pełnienie wacht.
(ix) Należy rozważyć możliwość wyposażenia statków w środki ochrony własnej (SPM) przed rejsem przez obszary wysokiego ryzyka.
c) Planowanie ze strony kapitana statku
(i) Należy przesłać zgłoszenie wstępne do UKMTO Dubai i MARLO (pocztą elektroniczną lub faksem) przed wejściem do obszaru, w którym obowiązuje zgłaszanie, czyli pomiędzy Suezem, 78° E i 10° S; zob. mapa walki z piractwem Q6099.
(ii) Na cztery lub pięć dni przed wejściem statku do IRTC lub do obszaru wyznaczonego współrzędnymi: 12° N, 58° E oraz 10° S, upewnić się, że MSCHOA zostało powiadomione o rejsie, za pomocą rejestracji ruchu statku (Vessel Movement Registration) (online, pocztą elektroniczną lub faksem). Uwaga: może tego dokonać zarówno statek jak i armator. Jeżeli dokonuje tego armator, kapitan powinien sam upewnić się u armatora, że informacje zostały właściwie przesłane do MSCHOA.
(iii) Przed rejsem zaleca się dokładne poinformowanie załogi.
(iv) Praktyka wykazała, że antypiracki plan kryzysowy jest najbardziej skuteczny, jeśli wdraża się go z wyprzedzeniem. Przed wejściem na obszar przeprowadza się przeszkolenie, plan jest weryfikowany a cała załoga poinformowana o swoich obowiązkach, włącznie z zapoznaniem się z sygnałem alarmowym oznaczającym atak piracki.
(v) Kapitanom doradza się również opracowanie awaryjnego planu łączności, zawierającego wszelkie awaryjne numery kontaktowe i przygotowane wcześniej komunikaty, które powinny być łatwo dostępne bądź umieszczone na stałe na panelu łączności (np. numery telefonów do MSCHOA, IMB PRC, CSO itp. - zob. wykaz danych teleadresowych w załączniku B).
(vi) Należy określić politykę statku w zakresie systemu automatycznej identyfikacji AIS: konwencja SOLAS pozostawia kapitanom swobodę decyzji co wyłączenia systemu AIS, jeśli uważają oni, że zwiększyłoby to stopień narażenia statku. Jednak, aby marynarka mogła dysponować danymi monitorowania dotyczącymi Zatoki Adeńskiej, zaleca się kontynuowanie łączności AIS, ograniczając ją do podawania tożsamości, pozycji, kursu, prędkości, warunków żeglugi oraz informacji związanych z bezpieczeństwem statku. Jeśli chodzi o wybrzeża Somalii, to decyzja znów należy tu do kapitana, jednak aktualnie dowództwo marynarki zaleca zupełne wyłączenie AIS. W razie wątpliwości należy zwrócić się do MSCHOA.
3. Planowanie podróży przed rozpoczęciem rejsu
a) Podczas przebywania w regionie zachęca się statki do raportowania do UKMTO Dubai pozycji statku na godzinę 12.00, kursu i prędkości, szacowanego i rzeczywistego czasu przybycia, podczas przebywania w regionie.
b) Zachęca się również statki do częstszego składania tego rodzaju raportów podczas przebywania w obszarach uznanych za obszary wysokiego ryzyka oraz do dalszego raportowania przy przekraczaniu pkt A lub B w Zatoce Adeńskiej, zgodnie z mapą walki z piractwem Q6099.
c) Wewnątrz Zatoki Adeńskiej
(i) EUNAVFOR zaleca stanowczo, aby statki pływały w obrębie IRTC. Statki udające się na zachód powinny poruszać się w części północnej korytarza, a statki udające się na wschód - w części południowej korytarza. Dla statków poruszających się w konwoju (GT) wewnątrz Zatoki Adeńskiej opracowano wskazówki co do godzin i prędkości rejsu, które są dostępne na stronie internetowej MSCHOA.
(ii) Podczas przepływania statki powinny unikać wpływania na jemeńskie wody terytorialne, gdyż zgodnie z międzynarodowym prawem zwyczajowym międzynarodowe siły wojskowe (nie jemeńskie) nie mogą chronić statków, które zostały zaatakowane na jemeńskich wodach terytorialnych.
(iii) Statkom można nakazać zmianę planu rejsu zgodnie ze wskazówkami MSCHOA dotyczącymi trasy rejsu.
(iv) Podczas rejsu w konwoju statki nie powinny liczyć na stałą eskortę ze strony okrętów marynarki wojennej. Jednak wszystkie okręty wojenne znajdujące się w Zatoce Adeńskiej, niezależnie od tego czy należą do EUNAVFOR czy są z nim skoordynowane, dysponują informacją o konwojach odbywających się w Zatoce Adeńskiej oraz mają pełny dostęp do wszelkich szczegółowych informacji na temat statków szczególnie narażonych na niebezpieczeństwo.
(v) MSCHOA zdecydowanie doradza kapitanom statków, aby za wszelką cenę planowali przeprowadzenie rejsu nocą przez obszary wysokiego ryzyka znajdujące się w Zatoce Adeńskiej (MSCHOA będzie informować statki). Bardzo niewiele ataków pirackich doszło do skutku nocą.
d) Poza Zatoką Adeńską
(i) Statkom pływającym u wschodnich wybrzeży Somalii zaleca się zapoznanie ze stronami internetowymi MSCHOA lub UKMTO Dubai, aby uzyskać jak najbardziej aktualne wskazówki co do obrania trasy.
(ii) Kapitanowie powinni nadal przesyłać w ustalony sposób do UKMTO Dubai aktualne dane dotyczące kursu ich statków oraz inne szczegółowe informacje.
e) W załączniku B można znaleźć wykaz użytecznych danych teleadresowych.
4. Przed dokonaniem rejsu - środki ochronne
a) Wziąwszy pod uwagę liczebność załogi, należy zagwarantować takie odpowiednio wczesne planowanie codziennych czynności na statku, by wachty mogły być pełnione przez wypoczęty, odpowiednio poinformowany i wystarczająco liczny personel. Kapitan i oficerowie wachtowi powinni posiadać umiejętność manewrowania zygzakiem (niezależnie od warunków na morzu), a w szczególności znać jego skutki co do ograniczenia prędkości statku.
b) Podczas rejsu przez Zatokę Adeńską i wzdłuż wybrzeży Somalii należy rozważyć ograniczenie do minimum łączności zewnętrznej (radio, słuchawki bezprzewodowe i AIS) do poziomu niezbędnego do zachowania bezpieczeństwa i ochrony oraz przekazywania wyłącznie informacji wymaganych na mocy konwencji SOLAS.
c) Należy być lepiej przygotowanym oraz stosować nadmiarowość, wykorzystując dodatkowy sprzęt zastępczy, w tym generatory i silniki sterowania.
d) Należy zwiększyć liczbę obserwatorów/personelu na mostku kapitańskim.
e) Należy zapewnić obecność personelu w maszynowni.
f) Należy zabezpieczyć i kontrolować dostęp do mostku, maszynowni, sterowni oraz wszystkich kabin/pomieszczeń wewnętrznych. Należy dokonać oceny ryzyka w stosunku do wszystkich wejść (drzwi, bulajów, otworów wentylacyjnych) i odpowiednio zabezpieczyć je, w szczególności jeśli są one wystarczająco szerokie, aby mógł nimi przedostać się napastnik. Podczas rejsu przez obszary wysokiego ryzyka należy ograniczyć do jednego wejścia dostęp do kabin i wewnętrznych pomieszczeń roboczych. Żaden z przyjętych środków nie powinien blokować wyjścia bezpieczeństwa z pomieszczeń wewnątrz statku, które powinno jednak pozostać niedostępne dla piratów.
g) W przypadku sytuacji awaryjnej możliwy jest kontakt z okrętami marynarki wojennej na kanale VFH Ch. 16 (Backup Ch.08).
h) Należy sprawdzić, czy wszystkie drabinki i osprzęt zaburtowy są zasztauowane lub umieszczone na pokładzie.
i) Należy skontrolować, czy przygotowany wcześniej sprzęt ochrony własnej jest nadal bezpiecznie przymocowany i działa zgodnie z przeznaczeniem. Należy pamiętać o tym, że urządzenia tymczasowe mogą obluzować się, a co za tym idzie - zapewniać tylko ograniczony poziom ochrony.
j) Jeżeli statek ma relatywnie niską wolną burtę, należy wziąć pod uwagę możliwość poszerzenia mocników, tak, aby uniemożliwić zaczepianie haków abordażowych. Zobacz przykłady na stronie internetowej MSCHOA.
k) Zaleca się wyznaczenie miejsca zbiórki lub "cytadeli" na wypadek ataku pirackiego oraz ćwiczenia z zakresu stosowania procedur blokowania, mające na celu opóźnienie dostępu do sterowania statkiem i zyskanie na czasie. Miejsce takie powinno zgodnie z logiką znajdować się z dala od grodzi i bulajów. Ze względu na trwające dyskusje na temat wykorzystania cytadel i sposobów ich stosowania, zaleca się kapitanom weryfikować regularnie informacje w tym zakresie z MSCHOA.
l) Rozważyć użycie manekinów przy relingu, aby symulować obecność dodatkowych wartowników. Jednak jeżeli na statku istnieją martwe strefy obserwacyjne, a w ocenie bezpieczeństwa pojawiło się to ryzyko, należy postawić w tych miejscach personel wartowniczy.
m) Doradza się odbezpieczyć gaśnice pożarowe i/lub węże i przygotować je wypuszczenia poza statek, w szczególności w najbardziej zagrożonych miejscach na statku.
n) Można również rozważyć stworzenie kurtyny wodnej wokół statku, aby zniechęcić napastników do wejścia na pokład.
o) Należy rozważyć możliwość użycia drutu kolczastego/barier fizycznych wokół nisko umieszczonych wejść na rufie, uwzględniając bezpieczeństwo załogi i możliwość ewakuacji.
p) Należy rozważyć użycie sprzętu obrony biernej.
q) Należy rozważyć zaopatrzenie w noktowizory do stosowania podczas wacht nocnych.
r) Należy używać CCTV (jeśli taki system jest zainstalowany).
5. Czynności podczas rejsu
a) Podczas stosowania środków ochrony własnej załoga nie powinna być narażona na niepotrzebne ryzyko.
b) Wszystkim statkom w obrębie Zatoki Adeńskiej zaleca się stanowczo rejs przez IRTC oraz stosowanie się do wskazówek MSCHOA dotyczących m.in. godzin dla rejsu w konwoju, umieszczonych na stronie internetowej MSCHOA.
c) Zwraca się uwagę marynarzy na okólnik IMO SN.1 Circ. 281 z dnia 4 sierpnia 2009 r., zatytułowany "Information on Internationally Recognised Transit Corridor (IRTC) for Ships Transiting the Gulf of Aden", w którym znaleźć można informację o tym, że IRTC może zostać zmieniony przez władze wojskowe w zależności od zaistniałych warunków. Wzywa się zatem marynarzy do zapoznawania się z aktualnymi informacjami na stronie internetowej MSCHOA http://www.mschoa.org lub z komunikatami ostrzegawczymi NAV wydawanymi dla tego obszaru.
d) Planując rejs w konwoju (GT) w IRTC: należy płynąć z prędkością innych statków w konwoju, ale pamiętać o ograniczeniach właściwych dla statku. (Aktualnie zaleca się na przykład, że jeżeli pełne obroty morskie statku wynoszą 16 węzłów, to należy dołączyć do konwoju płynącego z prędkością 14 węzłów, zachowując 2 węzły w rezerwie.)
e) Jeżeli nie planuje się rejsu w konwoju (GT) w IRTC: zachować pełne obroty morskie podczas całego rejsu przez obszar wysokiego ryzyka. (Aktualnie zaleca się, że jeżeli pełne obroty morskie wynoszą ponad 18 węzłów, nie należy zwalniać, aby dołączyć do płynącego konwoju. Zamiast tego zachować pełne obroty morskie i w miarę możliwości starać się przepłynąć przez obszar wysokiego ryzyka po zmroku.)
f) Statki powinny zawsze przestrzegać Konwencji w Sprawie Międzynarodowych Przepisów o Zapobieganiu Zderzeniom na Morzu. Kapitanowie powinni dbać o respektowanie bezpieczeństwa innych statków podczas wchodzenia do i wychodzenia z IRTC. Statki nie powinny wyłączać świateł nawigacyjnych w nocy. Należy przestrzegać wskazówek dostarczonych przez organ państwa bandery.
g) Oświetlenie pokładu należy stosować tylko w stopniu, w jakim jest to niezbędne ze względów bezpieczeństwa. Oświetlanie stref cienia wokół kadłuba statku może zwiększyć pole widzenia wartowników, ale musi być zgodne z bezpieczeństwem żeglugi. Jeżeli zainstalowano reflektory, a ich użycie jest przydatne, należy rozważyć możliwość natychmiastowego użycia zdalnie sterowanych reflektorów w przypadku zauważenia podejrzanych ruchów wokół statku. Zastosowanie reflektorów może zaskoczyć piratów i zniechęcić ich do planowanego ataku. (Aktualnie dowództwo marynarki zaleca pływanie wyłącznie przy światłach nawigacyjnych.)
h) Należy posiadać na pokładzie zdjęcia pirackich statków-baz. Jeśli zauważono taki statek, należy natychmiast to zgłosić. Należy raportować do UMKTO Dubai oraz IMB PRC o wszystkich zauważonych podejrzanych statkach-bazach. (Zob. załącznik C, w którym znajduje się przykład, w jaki sposób przekazywać informacje o piratach lub zgłaszać jakikolwiek inny atak lub podejrzaną obecność.)
i) Kapitanowie powinni starać się możliwie jak najwcześniej ocenić zagrożenie. Natychmiast po stwierdzeniu rosnącego zagrożenia kapitan powinien jak najszybciej skontaktować się z UKMTO Dubai.
j) Należy zapewnić wszelkimi możliwymi sposobami właściwą obserwację podejrzanych jednostek pływających, w szczególności statków zbliżających się od rufy i od każdej burty.
k) Chronić załogę przed nadmiernym ryzykiem. Podczas rejsu przez obszar wysokiego ryzyka należy ograniczyć się do wykonywania na pokładzie wyłącznie niezbędnych czynności. W miarę możliwości kapitanowie powinni unikać przebywania załogi na zewnętrznych częściach pokładu w czasie godzin nocnych, nie zaniedbując jednak obowiązku utrzymania pełnej i odpowiedniej warty przez cały czas.
l) Należy używać świateł, dzwonków alarmowych i odpowiedniego ruchu załogi, aby dać do zrozumienia piratom, że zostali zauważeni.
m) Należy rozważyć możliwość użycia innych, dodatkowych, nieśmiercionośnych środków obrony dostępnych na rynku; armatorzy powinni jednak ocenić zalety tych środków, ich charakterystykę oraz narażenie danego statku.
6. W razie ataku pirackiego należy:
a) Realizować opracowany wcześniej plan kryzysowy.
b) Uruchomić awaryjny plan łączności oraz natychmiast zgłosić atak do jedynego właściwego na wypadek ataku punktu kontaktowego, jakim jest UKMTO Dubai. (MSCHOA, jako stale funkcjonujące centrum bezpieczeństwa morskiego odpowiedzialne za walkę z piractwem w tym regionie, spełnia rolę drugiego punktu kontaktowego na wypadek ataku.)
c) Uruchomić SSAS (system alarmowy ochrony statku), który ostrzega oficera ds. ochrony armatora i państwo bandery. Po ataku pirackim należy przesłać jak najszybciej raporty do wszystkich odpowiednich centrów raportowania aktów piractwa, zgodnie ze wskazówkami w sekcji 9.
d) Jeżeli podczas rejsu przez obszar zagrożony atakami pirackimi kapitan skorzystał z prawa do wyłączenia AIS (systemu automatycznej identyfikacji), podczas ataku pirackiego należy ponownie włączyć system.
e) Włączyć alarm sygnalizujący zagrożenie i ogłosić przez megafony, że doszło do ataku pirackiego, zgodnie z planem kryzysowym dla statku.
f) Nadać komunikat "MAYDAY" na kanale VHF Ch. 16 (i backup Ch. 08, który jest monitorowany przez okręty marynarki wojennej). Nadać komunikat "statek w niebezpieczeństwie" (distress message) za pomocą systemu DSC (Digital Selective Calling) oraz, jeśli to możliwe, systemu Inmarsat-C. Połączyć się telefonicznie z UKMTO Dubai.
g) Uniemożliwić łodziom pirackim (typu skiff) okrążanie statku zmieniając kurs i, jeśli to możliwe, zwiększając prędkość(1). Piratom bardzo trudno jest wejść na statek jeżeli:
(i) Zachowuje on prędkość ponad 15 węzłów.
(ii) Manewrowanie: w celu zniechęcenia piratów do wejścia na statek, zaleca się, aby kapitan jak najwcześniej zaczął wykonywać nieznaczne, stałe manewry zygzakiem, bez zmniejszania prędkości. Rozważyć możliwość większego wystawienia piratów na wiatr/falę oraz wykorzystanie fali dziobowej i kilwatera, aby uniemożliwić statkowi pirackiemu zbliżenie się do burty. Kapitanowie oraz oficerowi wachtowi (OOW) muszą dobrze znać charakterystykę ładowności i manewrowość statku. Należy zwrócić szczególną uwagę na skutki zmiany komend podawanych do steru i wpływ, jaki może to mieć na prędkość statku.
h) Uruchomić środki obrony związane z pompami pożarowymi.
i) Rozważyć włączenie skierowanych do przodu świateł pokładowych, aby przyciągnąć uwagę i ułatwić nadchodzącym siłom wojskowym pozytywną identyfikację statku jako statku będącego ofiarą ataku.
j) Zebrać pozostałych członków załogi zgodnie z planem kryzysowym dla statku.
7. W razie wejścia piratów na statek należy:
a) Powiadomić UKMTO Dubai oraz, jeśli czas pozwoli, armatora, zanim piraci wtargną na mostek.
b) Nie stawiać oporu; mogłoby to prowadzić niepotrzebnie do przemocy i zagrozić załodze.
c) Jeżeli mostek lub maszynownia mają być ewakuowane, należy zatrzymać główny silnik; zmniejszyć rozpęd, jeśli to możliwe, a statek prowadzić w odpowiedniej odległości od innych statków.
d) Zachowywać się spokojnie i w pełni współpracować z piratami.
e) Zadbać, aby cała załoga, z wyjątkiem personelu na mostku, pozostawała razem w jednym miejscu.
f) Jeśli załoga jest zabarykadowana w cytadeli, upewnić się, że dysponuje wewnętrzną ochroną/schronieniem na wypadek, gdyby piraci próbowali tam wtargnąć siłą. Trzymać się z dala od wejść/drzwi oraz bulajów/okien - nie utrudniać wejścia piratów na statek. Użyć awaryjnych sposobów łączności z cytadeli do połączenia się z odpowiednimi organami.
8. W razie operacji wojskowej należy:
a) Należy uprzedzić załogę, aby nigdy NIE robiła zdjęć z lampą błyskową podczas trwania operacji wojskowej.
b) W przypadku interwencji wojskowej na statku cała załoga powinna zejść pod pokład, chronić głowę obiema rękami, w taki sposób, aby obie dłonie były widoczne i puste.
c) Przygotować się do pytań o tożsamość i rangę.
d) Pamiętać, że język angielski nie jest językiem roboczym na wszystkich jednostkach marynarki wojennej w tym regionie.
e) Siły wojskowe mogą początkowo wziąć pod kontrolę wszystkie osoby na pokładzie. Jest to postępowanie standardowe. Należy poinformować i przygotować załogę statku, aby spodziewała się tego i w pełni współpracowała podczas pierwszej fazy operacji wojskowej na statku.
9. Raport po ataku (zob. załącznik C)
a) Gdy atak piracki lub podejrzana działalność zakończą się, kluczowe znaczenie ma przesłanie szczegółowego raportu do MSCHOA, UKMTO DUBAI oraz IMB.
b) Daje to możliwość przeprowadzenia kompleksowej analizy piractwa i tendencji w działaniach piratów, jak również oceny, czy zmieniły się techniki napadu bądź taktyka, a ponadto pozwala ostrzec w odpowiedni sposób inne statki handlowe znajdujące się w pobliżu.
c) Kapitanowie powinni zatem sporządzić standardowy raport na temat ataków pirackich, zgodnie z formularzem znajdującym się w załączniku C.
Aktualizacja najlepszych praktyk
1. Przewiduje się okresową aktualizację najlepszych praktyk w oparciu o praktykę operacyjną oraz wdrożone doświadczenia i wnioski. Strony uczestniczące w opracowaniu niniejszego dokumentu podejmą starania, aby prowadzić regularne spotkania mające na celu aktualizację najlepszych praktyk (BMP) oraz aby rozpowszechniać aktualne wersje BMP wśród swoich członków i innych zainteresowanych organizacji.
2. W razie wątpliwości należy sprawdzić stronę internetową MSCHOA, na której zawsze będą umieszczane dodatkowe istotne informacje (uwzględniając fakt, że nie są one koniecznie zatwierdzone przez wszystkie organizacje wymienione powyżej).
Zobacz pełną treść w bezpłatnym dostępie testowym lub po zalogowaniu do LEX-a.
Decyzja 2009/369/WPZiB w sprawie ustanowienia komitetu uczestników operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu zapobieganie aktom piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii, odstraszanie od nich oraz ich zwalczanie (Atalanta)
Ustanowienie i zakres uprawnień
Niniejszym ustanawia się komitet uczestników operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu zapobieganie aktom piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii, odstraszanie od nich oraz ich zwalczanie (Atalanta). Zakres uprawnień komitetu uczestników określony jest w konkluzjach z posiedzeń Rady Europejskiej w Nicei w grudniu 2000 r. i tych z Brukseli w październiku 2002 r.
Zobacz pełną treść w bezpłatnym dostępie testowym lub po zalogowaniu do LEX-a.
Decyzja 2008/918/WPZiB w sprawie rozpoczęcia operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu zapobieganie aktom piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii, odstraszanie od nich oraz ich zwalczanie (Atalanta)
Zatwierdza się plan operacji oraz zasady zaangażowania dotyczące operacji wojskowej UE mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii, zwanej dalej "operacją Atalanta".
Zobacz pełną treść w bezpłatnym dostępie testowym lub po zalogowaniu do LEX-a.
Akty prawne - liczba dokumentów powiązanych z zagadnieniem (22)
Dz.U. i M.P. - liczba dokumentów powiązanych z zagadnieniem (3)
- Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza. Montego Bay.1982.12.10. Porozumienie w sprawie implementacji części XI Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. Nowy Jork.1994.07.28.
- Konwencja o morzu pełnym. Genewa.1958.04.29.
- Praca na morzu.
Powiązane przepisy:
zał. art. 100-107 - Pokaż powiązane przepisyPowiązane przepisy:
zał. art. 14-22 - Pokaż powiązane przepisyPowiązane przepisy:
art. 31 ust. 1(a) - Pokaż powiązane przepisy art. 35(a) - Pokaż powiązane przepisySprawdź wszystkie powiązane przepisy zamawiając bezpłatny dostęp testowy lub logując się do LEX-a.
Czym są "Dz.U. i M.P."?
Jest to zbiór aktów i przepisów prawnych opublikowanych w Dzienniku Ustaw i Monitorze Polskim. Treści te są ujednolicone i ocenione co do aktualności. Programy LEX oferują dostęp do wszystkich aktów prawa polskiego.
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich aktów prawnych opublikowanych w Dzienniku Ustaw i Monitorze Polskim powiązanych z tym zagadnieniem prawnym, to zamów bezpłatny dostęp testowy »
Dzienniki UE - liczba dokumentów powiązanych z zagadnieniem (19)
- Zalecenie 2010/159/UE dotyczące środków ochrony własnej i zapobiegania aktom piractwa i rozboju z użyciem broni skierowanym przeciwko statkom
- Decyzja 2009/369/WPZiB w sprawie ustanowienia komitetu uczestników operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu zapobieganie aktom piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii, odstraszanie od nich oraz ich zwalczanie (Atalanta)
- Decyzja 2008/918/WPZiB w sprawie rozpoczęcia operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu zapobieganie aktom piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii, odstraszanie od nich oraz ich zwalczanie (Atalanta)
Powiązane przepisy:
ogólne - Pokaż powiązane przepisyPowiązane przepisy:
ogólne - Pokaż powiązane przepisyPowiązane przepisy:
ogólne - Pokaż powiązane przepisySprawdź wszystkie powiązane przepisy zamawiając bezpłatny dostęp testowy lub logując się do LEX-a.
Czym są "Dzienniki UE"?
Jest to całościowa baza aktów prawnych publikowanych w Dziennikach UE; akty prawne są ujednolicone i ocenione co do obowiązywania. Programy LEX oferują dostęp do wszystkich aktów prawa europejskiego.
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich aktów prawnych opublikowanych w Dziennikach UE, powiązanych z tym zagadnieniem prawnym, to zamów bezpłatny dostęp testowy »
Komentarze i publikacje - liczba dokumentów powiązanych z zagadnieniem (1)
Artykuły - liczba dokumentów powiązanych z zagadnieniem (1)
Czym są "Artykuły"?
Są to publikacje naukowe, które pochodzą z najlepszych polskich periodyków prawniczych (w tym znajdujących się na ministerialnej liście czasopism punktowanych) oraz uczelni wyższych. Wybitni autorzy gwarantują wysoki poziom merytoryczny artykułów.
Jeżeli chcesz mieć dostęp do pełnych tekstów wszystkich artykułów powiązanych z tym zagadnieniem prawnym, to zamów bezpłatny dostęp testowy »
Informacja o aktualizacji
Wszystkie dokumenty w systemie LEX są zawsze ocenione co do aktualności względem bieżącego stanu prawnego.