Prejs Ewa, Zawieszenie postępowania podatkowego z uwagi na oszustwo podatkowe. Omówienie do wyroku TS z dnia 24 lutego 2022 r., C-582/20

Dyrektywę Rady 2006/112/WE z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – dalej dyrektywa 2006/112/WE – i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – dalej Karta – należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, które upoważniają krajowe organy podatkowe do zawieszenia postępowania w przedmiocie odwołania w trybie administracyjnym od decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego odmawiającej podatnikowi możliwości skorzystania z prawa do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej ze względu na udział tego podatnika w oszustwie podatkowym, w celu uzyskania dodatkowych obiektywnych wskazówek co do tego udziału, pod warunkiem że, po pierwsze, takie zawieszenie nie skutkuje opóźnieniem wyniku postępowania w przedmiocie odwołania w trybie administracyjnym ponad rozsądny okres czasu, po drugie, decyzja o zawieszeniu jest uzasadniona pod względem zarówno prawnym, jak i faktycznym oraz podlega kontroli sądowej, a także, po trzecie, jeżeli ostatecznie okaże się, że odmówiono prawa do odliczenia z naruszeniem prawa Unii, podatnik ten powinien mieć możliwość uzyskania w rozsądnym terminie zwrotu odpowiedniej kwoty oraz ewentualnie odsetek za zwłokę od tej kwoty. W tych okolicznościach nie jest wymagane, by w trakcie tego zawieszenia postępowania rzeczonemu podatnikowi przysługiwało zawieszenie wykonania tej decyzji, chyba że w przypadku poważnych wątpliwości co do zgodności z prawem tej decyzji przyznanie zawieszenia wykonania tej decyzji jest konieczne w celu uniknięcia poważnej i nieodwracalnej szkody dla interesów podatnika.