Prejs Ewa, Zatwierdzenie transgranicznego połączenia spółek przez organ podatkowy jako warunek uzyskania korzyści podatkowej. Omówienie do wyroku TS z dnia 8 marca 2017 r., C-14/16

Artykuł 49 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – dalej TFUE – i art. 11 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 90/434/EWG z 23.07.1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich – dalej dyrektywa 90/434 – należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, które w przypadku transgranicznego połączenia spółek poddają udzielenie korzyści podatkowych, mających zastosowanie do takiej operacji zgodnie z ww. dyrektywą, procedurze uprzedniego zatwierdzenia, w ramach której w celu uzyskania owego zatwierdzenia podatnik powinien wykazać, że dana operacja jest uzasadniona względami ekonomicznymi, że jej zasadniczym celem lub jednym z zasadniczych celów nie jest oszustwo podatkowe lub unikanie opodatkowania i że zasady przeprowadzenia transakcji pozwalają zapewnić opodatkowanie w przyszłości zysków kapitałowych, względem których podatek został odroczony, podczas gdy w ramach krajowej operacji połączenia tego rodzaju odroczenie jest udzielane bez poddania podatnika tego rodzaju procedurze.