Szwarc-Kuczer Monika, Zasada bezpośredniej skuteczności prawa wspólnotowego - wprowadzenie i wyrok ETS z 27.09.2001 r. w sprawie C-63/99 The Queen przeciwko Secretary of State for the Home Department, ex parte Wiesław Głoszczuk and Elżbieta Głoszczuk

Prezentowany wyrok w sprawie Głoszczuk miał bardzo istotne znaczenie dla obywateli polskich w okresie przed akcesją do Unii Europejskiej, kiedy Polska była związana ze Wspólnotami Układem Europejskim ustanawiającym stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi (dalej jako Układ lub Układ stowarzyszeniowy). Po akcesji tezy tego wyroku straciły na aktualności wobec obywateli polskich, którzy stali się obywatelami państwa członkowskiego, lecz zachowują w pełni aktualność w odniesieniu do sytuacji obywateli innych państw związanych ze Wspólnotami umowami o stowarzyszeniu lub o współpracy. Jednocześnie wyrok ten stanowi kontynuację wcześniejszego orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej jako ETS lub Trybunał) dotyczącego umów o współpracy i umów stowarzyszeniowych. Ponieważ Układ stowarzyszeniowy stanowi wiążącą Wspólnotę umowę międzynarodową, w celu przyznania jego przepisowi bezpośredniej skuteczności należy zastosować ogólne przesłanki dotyczące bezpośredniej skuteczności przepisów umów międzynarodowych. Zatem przepis Układu stowarzyszeniowego może być uznany za bezpośrednio skuteczny, jeżeli biorąc pod uwagę jego treść, cel i charakter, zawiera jasne i precyzyjne zobowiązanie, niebędące w zakresie jego implementacji lub skutków uwarunkowane przyjęciem dodatkowych środków.