Prejs Ewa, Ustalenie miejsca siedziby podatnika, w celu określenia prawa do zwrotu VAT naliczonego (C-73/06)

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie Planzer Luxembourg Sàrl v. Bundeszentralamt für Steuern (C-73/06)

1) Przepisy art. 3 lit. b) oraz art. 9 zdanie drugie Ósmej Dyrektywy VAT powinny być interpretowane w ten sposób, że zaświadczenie zgodne ze wzorem znajdującym się w załączniku B do tej Dyrektywy zasadniczo pozwala na przyjęcie domniemania, iż wnioskodawca nie tylko jest podatnikiem podatku VAT w państwie członkowskim, którego organ podatkowy wydał mu to zaświadczenie, ale także, iż ma on siedzibę w tym państwie członkowskim. Przepisy te nie oznaczają jednak, że państwo członkowskie dokonujące zwrotu VAT, które ma wątpliwości co do zgodności danych wskazanych w zaświadczeniu z rzeczywistością gospodarczą, nie może weryfikować tych danych za pomocą środków administracyjnych przewidzianych w tym celu przez przepisy wspólnotowe w dziedzinie podatku VAT.

2) Przepis art. 1 pkt 1 Trzynastej Dyrektywy VAT stanowi, że siedzibą spółki dla celów wykonywania...