Nowicki Marek Antoni, Tanrikulu przeciwko Turcji - wyrok ETPC z dnia 7 lipca 1999 r., skarga nr 23763/94, [w:] M.A. Nowicki, Nowy Europejski Trybunał Praw Człowieka. Wybór orzeczeń 1999-2004, Zakamycze 2005, s. 68

Pozbawienie życia przez nieznanych sprawców; brak odpowiedniego śledztwa w tej sprawie; przeszkadzanie w korzystaniu z prawa do skargi

Tezy orzeczenia

1. Ogromne znaczenie dla skutecznego działania systemu skarg indywidualnych ma zapewnienie swobody komunikowania się z organami konwencji bez presji ze strony władz w jakiejkolwiek formie oraz zapewnienie przez państwa wszystkich koniecznych ułatwień pozwalających na właściwe i skuteczne zbadanie skargi.

2. Chociaż osiągnięcie wymaganego standardu dowodowego może wynikać ze współistnienia wystarczająco mocnych, jasnych i wzajemnie ze sobą zgodnych wniosków lub nieobalonych domniemań, ich wartość dowodową należy oceniać w świetle okoliczności konkretnej sprawy oraz znaczenia i charakteru zarzutu stawianego konkretnemu państwu.

3. Władze państwa, przeciwko któremu złożono skargę zachowują się niewłaściwie, jeśli poruszają ze skarżącym ten temat. Może to być uznane za próbę zastraszenia.

Tanrikulu przeciwko Turcji - orzeczenie z 7 lipca 1999 r.,...