Judecki Tomasz, Stopień związania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 grudnia 2022 r. (II OSK 1882/22)

Jedną z podstawowych zasad rządzących procedurą planistyczną jest ta wyrażona w art. 9 ust. 4 i art. 20 ust. 1 ustawy z 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2021 r. poz. 741 ze zm.), że ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych i że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego powinien nie naruszać ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Ustalenia planu miejscowego powinny zatem stanowić konsekwencję wiążących ustaleń studium i im odpowiadać.

Stopień związania planu miejscowego postanowieniami studium może być różny. Zależy od stopnia szczegółowości konkretnych ustaleń studium. Im większa ich szczegółowość, tym silniejszy stopień tego związania. Przepisy planu miejscowego nie mogą prowadzić do modyfikacji takich postanowień studium, które zostaną jasno i precyzyjnie przedstawione w konkretnych ustaleniach studium. Z kolei...