Nowicki Marek Antoni, Śledztwo w sprawie poważnego wypadku samochodowego sędziego. Omówienie wyroku Wielkiej Izby ETPC z dnia 25 czerwca 2019 r., 41720/13 (Tănase)

1. Przy ocenie, czy osoba została poddana złemu traktowaniu, które osiągnęło minimalny poziom dolegliwości w rozumieniu art. 3, uwzględnia się wiele czynników, z których każdy z osobna może mieć istotne znaczenie. Punktem wyjścia jest jednak założenie, że traktowanie, jakiemu ofiara została „poddana”, było konsekwencją czynu umyślnego.

2. Brak wszelkiego zamiaru wyrządzenia szkody, poniżenia lub upodlenia osoby nie może w sposób rozstrzygający wykluczyć naruszenia art. 3.

3. Obrażenia cielesne oraz cierpienie fizyczne i psychiczne jednostki w następstwie wypadku będącego wyłącznie rezultatem przypadku lub lekkomyślności czy niedbalstwa nie mogą być uznane za konsekwencję „traktowania”, któremu jednostka została „poddana” w rozumieniu art. 3. Traktowanie takie w istocie – chociaż nie wyłącznie – cechuje zamiar wyrządzenia szkody, poniżenia lub upodlenia jednostki przez brak szacunku lub umniejszenie jej godności jako człowieka albo przez wywołanie poczucia strachu, bólu lub niższości...