Chybalski Piotr, Procedura uchwalenia ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym - omówienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 marca 2016 r., K 47/15

Analiza konstytucyjności trybu dojścia do skutku tzw. ustawy naprawczej, tj. ustawy z 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (dalej: ustawa nowelizująca), stanowi szczególnie doniosły wątek orzeczenia TK z 9 marca 2016 r., sygn. akt K 47/15. Niezależnie od istotnych kontrowersji doktrynalnych co do skutków tego wyroku, nie ulega wątpliwości, że to właśnie w konsekwencji stwierdzenia nieprawidłowości postępowania w sprawie uchwalenia kontrolowanej ustawy Trybunał uznał jej całościową wadliwość konstytucyjną. To zaś z kolei umożliwiło stwierdzenie skutku ex tunc orzeczenia, tj. uznanie, iż wadliwie podjęta ustawa de facto nigdy ustawą nie była, co oznacza, że akt przez nią nowelizowany, tj. ustawaz 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym (ustawa o TK z 2015 r.), nie został w istocie przez nią zmodyfikowany. Inaczej mówiąc, skutkiem negatywnej oceny prac ustawodawczych było „odżycie norm”, które zostały – w opinii TK jedynie pozornie – zmodyfikowane...