Laskowska-Litak Ewa, Parodia a prawo autorskie - wprowadzenie i wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 3.09.2014 r., C-201/13, Johan Deckmyn i Vrijheidsfonds VZW przeciwko Helena Vandersteen i inni

Przyznanie twórcy monopolu prawnego na pewne dzieło artystyczne implikuje, że staje się jego wyłączną domeną decydowanie o zakresie i sposobie eksploatacji tak powstałego utworu. Nie jest natomiast zupełnie nowym konstatacja, że nieograniczone w żaden sposób prawo podmiotowe bezwzględne nie działa na korzyść, lecz na szkodę społeczeństwa. Eliminuje to bowiem z obiegu dopuszczalność tworzenia odpowiedzi na rozpowszechnione już dzieła artystyczne, w szczególności, jeśli mają one wydźwięk karykaturalny lub parodystyczny. Dlatego też potrzeba wprowadzenia dopuszczalności parodii, satyry czy karykatury wydaje się być tak istotna, zaś rozstrzygnięcia sądowe w tej kwestii – niezwykle interesujące.