Nowicki Marek Antoni, Özgür Gündem przeciwko Turcji - wyrok ETPC z dnia 16 marca 2000 r., skarga nr 23144/93, [w:] M.A. Nowicki, Nowy Europejski Trybunał Praw Człowieka. Wybór orzeczeń 1999-2004, Zakamycze, 2005, s. 1015

Systematyczna kampania ataków na dziennikarzy i inne osoby związane z gazetą Özgür Gündem

Tezy orzeczenia

1. Poszanowanie swobody wypowiedzi wymaga od władz nie tylko powstrzymania się od ingerencji, ale i aktywnej ochrony gazety przed atakami.

2. Chociaż nie może być mowy o przekroczeniu granic wynikających m.in. z ochrony żywotnych interesów państwa, takich jak bezpieczeństwo państwowe lub integralność terytorialna przed zagrożeniem przemocą albo zapobieganie zakłóceniu porządku lub przestępstwom, prasa ma jednak przekazywać informacje i idee, nawet takie, które są powodem podziałów w społeczeństwie.

3. Sam fakt, że wywiadu udzielił członek zakazanej organizacji, nie usprawiedliwia ingerencji w swobodę wypowiedzi gazety. Nie może być również powodem ingerencji to, że wywiady i oświadczenia zawierały bardzo obraźliwe uwagi na temat polityki rządu. Należy uwzględnić użyte słowa i okoliczności, w jakich zostały opublikowane, i dopiero wtedy oceniać, czy teksty takie trzeba zakwestionować.