Judecki Tomasz, Omówienie do wyroku WSA z dnia 29 września 2015 r., II SA/Wr 471/15

Przepis art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy z 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 199 ze zm., dalej: u.p.z.p.) stanowi m.in., że w planie miejscowym określa się obowiązkowo minimalną liczbę miejsc do parkowania, w tym miejsca przeznaczone na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową i sposób ich realizacji.

Zgodnie zaś z art. 12a ust. 1 ustawy z 21.03.1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 460 ze zm., dalej: u.d.p.) organ właściwy do zarządzania ruchem na drogach, wyznaczając miejsca przeznaczone na postój pojazdów, wyznacza stanowiska postojowe dla pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową (dalej: karta parkingowa), o której mowa w art. 8 ustawy z 20.06.1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm., dalej: p.r.d.): 1) na drogach publicznych, 2) w strefach zamieszkania, o których mowa w art. 2 pkt 16 p.r.d., 3) w strefach ruchu, o których mowa w art. 2 pkt 16ap.r....