Gruszczyński Bogusław, Wiącek Marcin, Omówienie do wyroku WSA z dnia 17 września 2014 r., II SA/Gd 263/14

Teza: Ustalając opłatę legalizacyjną, o której mowa w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.), w stosunku do kilku inwestorów, organ nie ma podstawy prawnej do stwierdzenia, że opłata ta będzie obciążać ich solidarnie albo proporcjonalnie do poniesionych nakładów.

Rozstrzygnięcie:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (...) po rozpoznaniu (...) sprawy ze skargi K.D. i K.D. na postanowienie P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z (...) lutego 2014 r. (...) w przedmiocie ustalenia opłaty legalizacyjnej

– oddala skargę.

Z uzasadnienia:

(...) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w C. (...) wszczął postępowanie (...) w sprawie budowy drogi twardej (...) wraz z infrastrukturą towarzyszącą (...), zrealizowanej bez wymaganego pozwolenia na budowę. (...) inwestorem przedmiotowej inwestycji są K. i K.D., J. i P.S., I. i M.G., E. i M.T.

Postanowieniem z (...) listopada 2012 r. (...) organ I instancji wstrzymał inwestorom...