Miąsik Dawid, Omówienie do postanowienia SN z dnia 16 kwietnia 2015 r., III SK 30/14

Stan faktyczny:

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes URE) nałożył na przedsiębiorstwo energetyczne (dalej: powód) karę pieniężną z tytułu niewykonania w 2006 r. obowiązku zakupu oferowanej energii elektrycznej wytworzonej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła w przyłączonych do sieci źródłach energii znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (obowiązek zakupu energii z kogeneracji), ustanowionego w art. 9a ust. 8 prawa energetycznego.

Powód zaskarżył decyzję odwołaniem, które po kilkukrotnym rozpoznawaniu w toku instancji zostało oddalone co do zasady, wysokość zaś kary pieniężnej została obniżona o ok. 50%. Wyrok sądu II instancji został zaskarżony przez powoda skargą kasacyjną. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie m.in. art. 28 i art. 30 TWE; art. 25, art. 28 oraz art. 90 TWE w zw. z art. 91 ust. 2 Konstytucji RP oraz naruszenie art. 88 ust. 3 w zw. z art. 87 ust. 1 TWE w zw. z art. 91 ust. 2 Konstytucji RP oraz art. 7 ust. 2 dyrektywy 2004/8.