Prejs Ewa, Odrzucenie dowodów z nagrań podsłuchanych rozmów w sprawie karnej dotyczącej przestępstw skarbowych. Omówienie do wyroku TS z dnia 17 stycznia 2019 r., C-310/16

Artykuł 325 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – dalej TFUE – oraz art. 1 ust. 1 lit. b i art. 2 ust. 1 Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich, podpisanej w Brukseli 26.07.1995 r. – dalej Konwencja OIF – w świetle Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – dalej k.p.p. – należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie, w kontekście zasady skuteczności ścigania w sprawach przestępstw z dziedziny podatku od wartości dodanej (VAT), stosowaniu przez sąd krajowy przepisu krajowego stanowiącego, że należy odrzucić w postępowaniu karnym dowody takie jak nagrania z podsłuchów telefonicznych, wymagające uprzedniej zgody sądu, jeśli tę zgodę wydał niewłaściwy sąd, nawet jeżeli tylko za pomocą tych dowodów można wykazać popełnienie rozpatrywanych przestępstw.