Nowicki Marek Antoni, Odmowa sądów uznania nabycia gruntów przez zasiedzenie. Omówienie wyroku Wielkiej Izby ETPC z dnia 20 marca 2018 r., 37685/10 i 22768/12 (Radomilja i Jakeljić)
Odmowa sądów uznania nabycia gruntów przez zasiedzenie. Omówienie wyroku Wielkiej Izby ETPC z dnia 20 marca 2018 r., 37685/10 i 22768/12 (Radomilja i Jakeljić)
Tezy orzeczenia
1. Sformułowanie art. 34 wskazuje, że żądania albo zarzuty w rozumieniu Konwencji obejmują dwa elementy, a więc zarzuty odnoszące się do faktów (a więc wskazujące, że skarżący jest „pokrzywdzonym” określonym działaniem lub zaniechaniem) oraz do leżących u ich podstaw argumentów prawnych (a więc, że dane działanie lub zaniechanie wskazywało na „naruszenie przez Układającą się Stronę praw zawartych w Konwencji lub Protokołów do niej”). Te dwa elementy są wzajemnie ze sobą związane, ponieważ zarzucone fakty muszą być widziane w świetle przedstawionych argumentów prawnych oraz vice versa.
2. Zasada wskazana w art. 35 ust. 2 lit. b Konwencji ma:
zapewnić ostateczny charakter decyzji Trybunału i uniemożliwić skarżącym prób odwoływania się od wcześniejszych wyroków lub decyzji Trybunału przez wnoszenie nowych skarg, oraz
uniknięcie sytuacji, w których kilka ciał międzynarodowych równocześnie zajmowałoby się skargami co do istoty identycznymi, a więc, sytuacji niezgodnej z duchem i literą...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX