Prejs Ewa, Odliczenie ostatecznych strat spółki pośrednio zależnej niebędącej rezydentem. Omówienie do wyroku TS z dnia 19 czerwca 2019 r., C-608/17

Omówienia
Opublikowano: PP 2019/9/61-62
Autor:

Odliczenie ostatecznych strat spółki pośrednio zależnej niebędącej rezydentem. Omówienie do wyroku TS z dnia 19 czerwca 2019 r., C-608/17

1) Pojęcie ostatecznych strat spółki zależnej niebędącej rezydentem w rozumieniu pkt 55 wyroku TS z 13.12.2005 r. w sprawie Marks & Spencer nie ma zastosowania do spółki pośrednio zależnej, chyba że wszystkie spółki znajdujące się w strukturze grupy pomiędzy spółką dominującą występującą o grupową ulgę podatkową oraz spółką pośrednio zależną ponoszącą straty, które mogą zostać uznane za ostateczne, są rezydentami tego samego państwa członkowskiego.

2) Dla celów oceny ostatecznego charakteru strat spółki zależnej niebędącej rezydentem w rozumieniu pkt 55 wyroku TS z 13.12.2005 r. w sprawie Marks & Spencer okoliczność, że państwo członkowskie, na którego terytorium ma siedzibę spółka zależna, nie pozwala na przeniesienie strat spółki na innego podatnika w roku likwidacji, nie jest rozstrzygająca, chyba że spółka dominująca wykaże, iż nie ma ona możliwości takiego uwzględnienia tych strat, które doprowadziłoby do tego, w szczególności w drodze zbycia, że zostaną one uwzględnione przez osobę trzecią w przyszłych latach podatkowych.

3) W przypadku gdy okoliczność, o której mowa w pkt 2 niniejszej sentencji, miałaby znaczenie, bez znaczenia jest środek, przez który uregulowanie państwa siedziby spółki zależnej wykazującej straty, które mogą zostać zakwalifikowane jako ostateczne, skutkuje tym, że część strat nie mogła zostać odliczona od bieżących zysków deficytowej spółki zależnej lub od zysków innego podmiotu należącego do tej samej grupy.

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX