Lasiński-Sulecki Krzysztof, Miejsce świadczenia usług elektronicznych. Omówienie do wyroku TS z dnia 17 grudnia 2015 r., C-419/14

Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że – w celu dokonania oceny, czy w okolicznościach, takich jak w sprawie rozstrzyganej w postępowaniu głównym, umowa licencyjna, której przedmiotem jest udostępnienie know–how umożliwiającego prowadzenie strony internetowej, za pośrednictwem której były dostępne interaktywne usługi audiowizualne, zawarta ze spółką mającą siedzibę w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, na terytorium którego ma siedzibę spółka udzielająca tej licencji, stanowiła nadużycie prawa pozwalające wykorzystać to, iż stawka VAT stosowana do tych usług była niższa w tym drugim państwie członkowskim – fakt, że zarządzający i jedyny akcjonariusz tejże spółki stworzył rzeczone know–how, że osoba ta wywierała wpływ lub sprawowała kontrolę nad rozwojem i nad wykorzystaniem tegoż know–howi świadczeniem usług, które były na nim oparte, fakt, że zarządzanie transakcjami finansowymi, zasobami ludzkimi i instrumentami technicznymi koniecznymi do świadczenia...