Nowicki Marek Antoni, Harutyunyan przeciwko Armenii - wyrok ETPC z dnia 28 czerwca 2007 r., skarga nr 36549/03, [w:] M.A. Nowicki, Europejski Trybunał Praw Człowieka. Wybór orzeczeń 2007, Oficyna, 2008, s. 107

Użycie w procesie karnym wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadków złożonych pod wpływem tortur jako dowodów winy

Tezy orzeczenia

1. Dowodów obciążających - niezależnie od tego, czy w formie przyznania się, czy dowodu rzeczowego - uzyskanych na skutek aktów przemocy lub brutalności, albo innej formy traktowania, którą można uznać za tortury, nigdy nie można powołać jako dowodów winy, niezależnie od ich wartości dowodowej. Każdy inny wniosek byłby pośrednią legitymacją tego rodzaju zachowań zasługujących na moralne potępienie, których autorzy art. 3 konwencji starali się zakazać, określając je jako "brutalność pod płaszczykiem prawa".

2. W razie istnienia nieodpartego dowodu złego traktowania, włącznie z przemocą fizyczną i groźbami, fakt, że w późniejszych wyjaśnieniach lub zeznaniach osoba im poddana przyznała się - lub potwierdziła przyznanie się dokonane pod przymusem - przed organem innym, niż odpowiedzialny za złe traktowanie, nie może automatycznie prowadzić do wniosku, że...