Nowicki Marek Antoni, Gard i inni przeciwko Wielkiej Brytanii - decyzja ETPC z dnia 27 czerwca 2017 r., Izba (Sekcja I), skarga nr 39793/17, [w:] M.A. Nowicki, Europejski Trybunał Praw Człowieka. Wybór orzeczeń 2016, LEX/el., 2017

1. Artykułu 2 Konwencji nie można interpretować jako wymagającego szczególnego sposobu regulacji dostępu do nieautoryzowanych produktów medycznych dla osób śmiertelnie chorych.

2. W sferze odnoszącej się do zakończenia życia, podobnie jak jego początku, państwa muszą posiadać pewną swobodę oceny, nieograniczającą się do możliwości zezwolenia na przerwanie terapii sztucznie podtrzymującej życie, i szczegółowych rozwiązań w tym zakresie, ale również środków zachowania równowagi między ochroną prawa do życia i ochroną prawa do poszanowania życia prywatnego pacjentów oraz ich integralności osobistej. Swoboda ta nie jest jednak nieograniczona i Trybunał zastrzega sobie możliwość kontroli, czy w tej sferze państwo spełniło swoje obowiązki na podstawie art. 2.

3. W razie konfliktu między pragnieniem rodziców dotyczącym zastosowania wobec dziecka określonej terapii i opinią leczących je lekarzy szpital powinien go przedstawić do rozstrzygnięcia sądowi.