Nowicki Marek Antoni, Ecer i Zeyrek przeciwko Turcji - wyrok ETPC z dnia 27 lutego 2001 r., skargi nr 29295/95 i 29363/95, [w:] M.A. Nowicki, Nowy Europejski Trybunał Praw Człowieka. Wybór orzeczeń 1999-2004, Zakamycze, 2005, s. 752

Omówienia
Opublikowano: Zakamycze 2005
Autor:

Ecer i Zeyrek przeciwko Turcji - wyrok ETPC z dnia 27 lutego 2001 r., skargi nr 29295/95 i 29363/95, [w:] M.A. Nowicki, Nowy Europejski Trybunał Praw Człowieka. Wybór orzeczeń 1999-2004, Zakamycze, 2005, s. 752

Wymierzenie kary na podstawie przepisu zastosowanego z mocą wsteczną

Tezy orzeczenia

1. Artykuł 7 należy interpretować i stosować w sposób zapewniający skuteczne gwarancje przed arbitralnym ściganiem, uznaniem winy i karą. Wynika to z przedmiotu i celu tego przepisu. Obejmuje on ogólną zasadę, że tylko prawo może definiować przestępstwa i określać kary (nullum crimen, nulla poena sine lege), zakazuje w szczególności wstecznego stosowania prawa karnego na niekorzyść oskarżonego.

2. Jeśli oskarżonemu zarzucono przestępstwo ciągłe, zasada pewności prawnej wymaga, aby czyny uznane za przestępstwo i będące podstawą odpowiedzialności karnej, były wyraźnie sprecyzowane w akcie oskarżenia.

3. Sąd w wyroku musi wskazać, że skazanie oskarżonego nastąpiło w wyniku uznania, że oskarżyciel wykazał znamiona przestępstwa ciągłego.

Ecer i Zeyrek przeciwko Turcji - orzeczenie z 27 lutego 2001 r., Izba (Sekcja I), skargi nr 29295/95 i 29363/95

Stan faktyczny

Siły bezpieczeństwa 2 września 1993 r. zatrzymały...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX