Lasiński-Sulecki Krzysztof, Brak możliwości weryfikacji świadectwa pochodzenia. Omówienie do wyroku TS z dnia 8 listopada 2012 r., C-438/11

Stan faktyczny sprawy przedstawiał się następująco: W 2007 r. Lagura Vermögensverwaltung GmbH dokonała przywozu do UE obuwia. Pochodzenie towarów było dokumentowane formularzami A wskazującymi, że pochodziły one z Makao. Towary zostały oclone z zastosowaniem stawki preferencyjnej (3,5%). Po powzięciu wiadomości, że niektóre towary pochodzące z Chin zostały nieprawidłowo zgłoszone jako pochodzące z Makao, niemiecki organ celny zwrócił się do właściwych organów Makao z wnioskami o przeprowadzenie następczej weryfikacji świadectw pochodzenia. W ramach tej weryfikacji wskazane organy potwierdziły, że wydały świadectwa dla spornych towarów, jednak nie były w stanie zweryfikować prawidłowości treści tych świadectw, ponieważ spółki wskazane w nich jako eksporterzy wstrzymały produkcję i zamknęły swoje zakłady. Organy celne Makao nie unieważniły świadectw pochodzenia. Niemiecki organ celny uznał, że pochodzenie towarów jest nieznane i w drodze decyzji zażądał na podstawie art. 220 ust. 1...