Weitz Karol, Autonomiczna wykładnia europejskiego prawa procesowego cywilnego - wprowadzenie i wyrok ETS z 26.03.1992 r. w sprawie 261/90, Mario Reichert, Hans-Heinz Reichert i Ingeborg Kockler przeciwko Dresdner Bank AG

Omówienia
Opublikowano: EPS 2009/1/49-52
Autor:

Autonomiczna wykładnia europejskiego prawa procesowego cywilnego - wprowadzenie i wyrok ETS z 26.03.1992 r. w sprawie 261/90, Mario Reichert, Hans-Heinz Reichert i Ingeborg Kockler przeciwko Dresdner Bank AG

Wprowadzenie

Zgodnie z art. 31 rozporządzenia nr 44/2001 , wniosek o zastosowanie środków tymczasowych włącznie ze środkami zabezpieczającymi, przewidzianych w prawie państwa członkowskiego, może zostać wniesiony do sądu tego państwa także wówczas, gdy na podstawie rozporządzenia nr 44/2001 sprawa główna należy do jurysdykcji sądu innego państwa członkowskiego . Istotnym zagadnieniem z punktu stosowania przywołanego przepisu jest ustalenie, jak należy rozumieć pojęcie "środków tymczasowych, włącznie ze środkami zabezpieczającymi". Pojęcie to wyznacza bowiem zakres zastosowania regulacji zawartej w art. 31 rozporządzenia nr 44/2001.

Przedmiotowe zagadnienie podjęte zostało przez ETS w wydanym na tle konwencji brukselskiej wyroku w sprawie Mario Reichert, Hans-Heinz Reichert i Ingeborg Kockler przeciwko Dresdner Bank AG, który zachował w pełni aktualność pod rządami rozporządzenia nr 44/2001. W wyroku tym Trybunał rozpatrywał kwestię, czy powództwo pauliańskie mogłoby zostać zakwalifikowane jako...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX