Nowicki Marek Antoni, Al-Khawaja i Tahery przeciwko Wielkiej Brytanii - wyrok ETPC z dnia 15 grudnia 2011 r., skargi nr 26766/05 i 22228/06, [w:] M.A. Nowicki, Europejski Trybunał Praw Człowieka. Wybór orzeczeń 2011, LEX, 2012, s.285

Zarzut, że wyrok skazujący był oparty na zeznaniach świadków, którzy nie mogli być przesłuchani przez obronę przed sądem

Tezy orzeczenia

1. Zanim oskarżony zostanie skazany, wszystkie dowody przeciwko niemu muszą zwykle być przedstawione w jego obecności na publicznej rozprawie z zapewnieniem kontradyktoryjności. Wyjątki od tej zasady są możliwe, nie mogą jednak naruszać prawa do obrony, które zasadniczo wymaga, aby oskarżony miał odpowiednią i właściwą możliwość kwestionowania i przesłuchania świadka zeznającego przeciwko niemu w trakcie składania przez niego zeznań albo w późniejszym stadium postępowania. Podobna zasada istnieje od dawna w prawie zwyczajowym Anglii i Walii.

2. Orzecznictwo Trybunału wskazuje na dwa wymagania wynikające z powyższej ogólnej zasady: po pierwsze, musi istnieć usprawiedliwiony powód nieobecności świadka. Po drugie, jeśli skazanie jest oparte wyłącznie albo w rozstrzygającym stopniu na zeznaniach złożonych przez osobę, której oskarżony nie miał możliwości...