Chmielewski Jan, Zasada budzenia zaufania w ogólnym postępowaniu administracyjnym

W piśmiennictwie z zakresu prawa administracyjnego i nauki administracji wskazuje się, że „aby prawo administracyjne mogło być skutecznym instrumentem osiągania dobra wspólnego, jego konstrukcje i modele teoretyczne powinny odpowiadać zapotrzebowaniu systemu społecznego, w którym ma obowiązywać. W systemie nauk administracyjnych ma to zapewnić interdyscyplinarna współpraca z pozostałymi dziedzinami wiedzy, których przedmiot zainteresowań obejmuje administrację publiczną – nauką administracji i nauką polityki administracyjnej” . W pełni podzielając ten pogląd, pragnę wyłącznie dodać, że dobro wspólne oraz interes publiczny jako podstawowe kategorie (wartości), których osiąganie stanowi kluczowe kryterium i cel działania administracji publicznej, mogą być realizowane lepiej, a w każdym razie pełniej przy czerpaniu – tam, gdzie jest to możliwe – z różnych dyscyplin badawczych. Przy czym nie chodzi tutaj wyłącznie o wspomnianą przez J. Izdebskiego współpracę nauki administracji czy nauki...