Adamus Rafał, Witosz Aleksander Jerzy, Witosz Antoni, Upadłość konsumencka. Komentarz praktyczny

Pojęcie „upadłość konsumencka” nie zostało użyte przez ustawodawcę w tytule i tekście ustawy, która jest przedmiotem niniejszego komentarza. Tytuł ustawy z 5 grudnia 2008 r. brzmi bowiem ustawa o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Jest to więc pojęcie języka prawniczego, a zatem metajęzyka, odnosząc je do języka prawnego. Brak użycia przez ustawodawcę wspomnianego pojęcia nie uchybia poprawności jego używania zarówno w teorii, jak i w praktyce prawa. Ustawa wprowadzająca do porządku prawnego upadłość konsumencką jest ustawą nowelizującą ustawę - Prawo upadłościowe i naprawcze.

Ustawodawca przesądził o uregulowaniu upadłości konsumenckiej jako postępowania odrębnego w ustawie - Prawo upadłościowe i naprawcze, zarzucając koncepcję stworzenia osobnego aktu prawnego, w którym mieściłaby się jedynie regulacja przedmiotowej materii.

Niniejszy komentarz został napisany z zasady przez praktyków. W głównej mierze położony jest w nim nacisk na praktyczną stronę poruszanych zagadnień. Konstrukcje teoretyczne są podnoszone jedynie w tych przypadkach, gdy mają one istotne znaczenie dla rozstrzygnięć praktycznych. Jest to bowiem, w swoim założeniu, komentarz skierowany do praktyków postępowań upadłościowych, z tym jednak zastrzeżeniem, że mocno eksponowane są uwagi, które mają znaczenie dla upadłych, którzy jako uczestnicy tego postępowania nie będą w swej znakomitej większości prawnikami. Z tej przyczyny, poza uwagami o typowo komentatorskim charakterze, niniejsze opracowanie zawiera uwagi praktyczne (objaśnienia), które mają umożliwić nieprawnikom sprawne poruszanie się w materii upadłości konsumenckiej. Wydaje się, że takie ujęcie zagadnień podnosi wartość praktyczną niniejszego komentarza.

Nowość tej regulacji, a tym samym brak jakichkolwiek opracowań tej ustawy, spowodowała, że w kilku przypadkach występuje możliwość odmiennego rozumienia komentowanych przepisów. Z tej też przyczyny Autorzy zdecydowali się na przedstawienie dopuszczalnej, lecz odmiennej interpretacji komentowanego przepisu, opatrując ją wzmianką „zdanie odrębne”. Nie daje się bowiem przesądzić na tym etapie, w którym kierunku może pójść praktyka stosowania tej ustawy.

Autorzy