Palarz Henryk, Przyłącza wodociągowe i kanalizacyjne. Problemy prawne
Przyłącza wodociągowe i kanalizacyjne. Problemy prawne
WSTĘP
W 2015 r. ukazała się moja książka Przyłączenie do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej. Problemy prawne. Czy po upływie siedmiu lat tematyka ta zasługuje na nową ocenę? Zdecydowanie tak. W czasie minionych siedmiu lat nastąpiło kilka momentów zwrotnych:
uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 2017 r. dotycząca przyłączy, wywracająca wszystko to, co działo się przez poprzednią dekadę;
powołanie w 2018 r. organu regulacyjnego, któremu powierzono pewne kompetencje związane z procesem przyłączeniowym: wydawanie decyzji administracyjnych w sprawach odmowy przyłączenia do sieci i odcięcia przyłączy oraz opiniowanie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków, w którym trzy z dziewięciu rozdziałów są związane z procesem przyłączenia do sieci;
ukazanie się w Polsce w krótkim czasie dwu edycji regulaminów zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków między 2018 r. a 2021 r.;
regulacja zawarta w art. 19a dodanym do ustawy zaopatrzeniowej w 2020 r. oraz pojawienie się kar pieniężnych za niewydanie warunków przyłączenia w ustawowym terminie.
O ile poprzednia monografia kładła nacisk na czynności związane z przyłączeniem do sieci, obecna przygląda się statusowi prawnemu przyłączy i różnorakich problemów prawnych związanych z ich własnością, posadowieniem, odgałęzieniami. Omawia też pierwsze decyzje dyrektora RZGW dotyczące przyłączy i przyłączenia do sieci.
Mieszkaniec nieruchomości zabudowanej budynkiem jednorodzinnym, do którego prowadzi przyłącze, podchodzi do zagadnienia tak: „należy mi się woda i jeśli coś jest nie tak, winę ponosi dostawca”. Jednak kwestia przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego – jego budowa, posadowienie i obowiązki związane z eksploatacją i dostępem do niego, jest jednym z najczęściej powtarzających się wątków spornych w relacjach między dostawcą a odbiorcą wody dostarczanej przez sieć. Przyczyną takiego stanu rzeczy obarczyłbym organy państwa, głównie administracji rządowej, oraz organy wymiaru sprawiedliwości, które przez minione dwie dekady wykazały niezdecydowanie, chcąc pomagać zarówno mieszkańcom-inwestorom, jak i czasem przedsiębiorcom wodociągowo-kanalizacyjnym, a granica własności sieci i przyłącza (bez zmian w przepisach!) przesuwała się raz w stronę budynku, a innym razem w stronę ulicy. Książka ta, nie unikając zagadnień trudnych, stanowi przynajmniej w części próbę odpowiedzi na problemy nurtujące przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne oraz inwestorów przyłączy.
Stan prawny na 15 lutego 2022 r.
Henryk Palarz
RozdziałIZasady budowy przyłączy w przeszłości i aktualnie, skutki prawne
Co do granicy przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych, gdzie się one zaczynają, a gdzie kończą, w ciągu dwudziestu lat wylano morze słów. Niejednokrotnie w trakcie seminariów uczestnicy reprezentujący przedsiębiorstwa lub gminy podchodzili do tablicy, aby narysować pewien schemat, na którym oznaczono rzut budynku, wychodzący z niego przewód, granicę działki oraz sieć biegnącą w ulicy; czasem rysunki były bardziej skomplikowane, na przykład do jednego budynku prowadziło kilka przyłączy lub występowało więcej nieruchomości gruntowych, przez które przebiegały owe przewody: co jest przyłączem, a co siecią? Stąd też niniejszy rozdział. Biorąc pod uwagę rozmach wielości rozwiązań prawnych tylko w minionym dwudziestoleciu i ich projektów oraz sprzecznych wykładni różnych organów, podsumowanie tego okresu dałoby się rozwinąć do wielkości samodzielnej monografii. Któż jednak by ją czytał! Z tego powodu prezentuję główne kierunki rozwoju przepisów i ich urzędowego i sądowego rozumienia, aby w...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX