Rytwińska Magdalena, Przelew wierzytelności na zabezpieczenie
Przelew wierzytelności na zabezpieczenie
Wstęp
Celem niniejszej monografii jest próba przedstawienia zagadnień składających się na problematykę powierniczego przelewu wierzytelności na zabezpieczenie. Instytucja ta, powszechnie wykorzystywana w obrocie, nie doczekała się dotychczas obszerniejszego opracowania na gruncie prawa polskiego. Wypowiedzi piśmiennictwa ograniczają się z reguły tylko do pewnych jej aspektów. Wydaje się, że istnieje kilka powodów, dla których warto zająć się bliżej wspomnianymi zagadnieniami.
Po pierwsze, problematyka zabezpieczeń wierzytelności ma doniosłe znaczenie w obrocie gospodarczym, jest jego istotnym elementem, który służyć ma zapewnieniu jego pewności i stabilności. Pewność obrotu gospodarczego jest zaś wartością, której wagi nie sposób przecenić. Nie zawsze można w tym zakresie liczyć na solidność kontrahenta, stąd coraz większego znaczenia nabierają w praktyce różne sposoby zabezpieczania transakcji, a ściślej rzecz ujmując - zabezpieczania wierzytelności z transakcji tych wynikających.
Po drugie, przelew na zabezpieczenie, tak jak i inne powiernicze czynności prawne, nie jest w sposób szczególny regulowany przepisami obowiązującego prawa. Z tego też względu konieczne staje się udzielenie odpowiedzi na szereg pytań, wśród których zasadnicze znaczenie ma dopuszczalność stosowania przelewu na zabezpieczenie, a także jego konstrukcja oraz charakter prawny.
Po trzecie wreszcie, analizowana czynność prawna charakteryzuje się tym, że jej skutki prawne odczuwają osoby niebędące stronami umowy - dłużnik przelewanej na zabezpieczenie wierzytelności oraz osoby trzecie, w tym wierzyciele cedenta i cesjonariusza. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na sytuację prawną tych podmiotów i potrzebę ochrony ich praw.
Niniejsza praca została podzielona na trzy części, z których pierwsza - najobszerniejsza - poświęcona jest umowie przelewu zabezpieczającego, druga przedmiotowi przelewu, trzecia zaś jego skutkom prawnym.
W grupie zagadnień związanych z umową cesji zabezpieczającej na pierwszy plan wysuwają się kwestie dopuszczalności stosowania tej instytucji oraz jej miejsca wśród zabezpieczeń wierzytelności. Przyjęcie powszechnie akceptowanej tezy o dopuszczalności przelewu na zabezpieczenie otwiera zaś drogę do szczegółowych rozważań na temat jego konstrukcji i charakteru prawnego.
Część druga pracy poświęcona przedmiotowi przelewu zabezpieczającego obejmuje swym zakresem rozważania ogólne związane z warunkami, jakie powinna spełniać wierzytelność jako przedmiot cesji. Skomplikowane problemy powstają przy analizie zagadnienia oznaczalności wierzytelności, które nabiera szczególnej wagi w odniesieniu do przelewu wierzytelności przyszłych.
W trzeciej części pracy dokonano analizy skutków prawnych, które rodzi umowa przelewu na zabezpieczenie. W kolejnych rozdziałach omówione zostały następstwa umowy dla jej stron, dłużnika i osób trzecich. Wśród tych zagadnień kluczowe znaczenie ma analiza praw i obowiązków stron umowy powierniczej, które objęte są treścią tak zwanego zastrzeżenia powierniczego (pactum fiduciae).
Rozważania niniejszej pracy opierają się w przeważającej części na przepisach prawa polskiego oraz wypowiedziach rodzimej literatury i orzecznictwa. Dorobek literatury obcej, zwłaszcza niemieckiej i szwajcarskiej, jest wykorzystywany w zakresie niezbędnym dla zarysowania tła prawnoporównawczego oraz bliższego wyjaśnienia poruszanych zagadnień.
CZĘŚĆIUMOWA PRZELEWU NA ZABEZPIECZENIE
Rozdział1Przelew na zabezpieczenie jako sposób zabezpieczenia wierzytelności
1.1.Miejsce przelewu wśród zabezpieczeń wierzytelności
Obrót gospodarczy niesie ze sobą nieuchronne ryzyko dla jego uczestników, którzy z oczywistych względów podejmują próby jego zminimalizowania. W praktyce oznacza to, że transakcje przyczyniające się do powstania ryzyka finansowego są z reguły dodatkowo zabezpieczane. To dodatkowe zabezpieczenie ma umożliwić wierzycielowi zastępcze zaspokojenie roszczeń w razie niewypłacalności dłużnika . W tym kontekście pojęcie niewypłacalności rozumianej szeroko obejmuje zarówno zaprzestanie spłacania długów przez dłużnika, jak i brak zaspokojenia konkretnego wierzyciela. Innymi słowy, zabezpieczenie wierzytelności ma na celu wzmocnienie pozycji wierzyciela przez stworzenie mu materialnoprawnej gwarancji możliwości skutecznego dochodzenia roszczeń w razie braku ich dobrowolnego zaspokojenia przez dłużnika.
Nie istnieje w naszym prawie generalna zasada numerus claususzabezpieczeń. Oznacza to, że nie ma ich zamkniętego katalogu określonego przepisami prawa, a zatem strony w ramach zasady swobody umów...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX