Kuźniacki Błażej, Opodatkowanie zagranicznych spółek kontrolowanych (CFC). Konieczność reformy

Monografie
Opublikowano: WKP 2017
Rodzaj:  monografia
Autor monografii:

Opodatkowanie zagranicznych spółek kontrolowanych (CFC). Konieczność reformy

Autor fragmentu:

SŁOWO WSTĘPNE

Przepisy o zagranicznych spółkach kontrolowanych (ang. controlled foreign companies rules lub CFC rules) , tj. art. 24a u.p.d.o.p. oraz art. 30f u.p.d.o.f. – dalej przepisy o CFC – zdają się tworzyć najbardziej skomplikowaną normę prawną istniejącą w zawiłym systemie prawa podatkowego w Polsce . O doniosłości i liczbie problemów praktycznych, które mogą sprawiać przepisy o CFC, świadczy – mimo krótkiego okresu ich obowiązywania (2,5 roku) – znaczna liczba interpretacji indywidualnych, wydanych przez dyrektorów izb skarbowych (obecnie dyrektorzy izb administracji skarbowej) działających w imieniu Ministra Finansów, odnoszących się do tych przepisów (ponad 400 na dzień 30.01.2017 r.), oraz wiele wyroków sądów administracyjnych (ponad 20 na dzień 30.01.2017 r.) . W konsekwencji wyjaśnienie licznych niejasności i niespójności przepisów o CFC w oparciu o kanony wykładni prawa podatkowego w Polsce oraz wysunięcie postulatów de lege ferenda może stać się cennym źródłem wiedzy dla ich adresatów (podatników CFC), podmiotów stosujących prawo podatkowe (jednostek administracji podatkowej i sądów administracyjnych) oraz ustawodawcy. To jest głównym pragmatycznym celem niniejszej monografii – dalej monografia o CFC.

Monografia o CFC może być również użyteczna dla rozwoju nauki prawa podatkowego, gdyż analiza przepisów o CFC wykorzystuje elementy warsztatu naukowego. Co więcej, zawarto w niej postulaty de lege ferenda, które dotyczą fundamentalnych aspektów funkcjonowania systemu prawa podatkowego, w szczególności metodyki przypisania dochodu podatnikowi. Właśnie metodyka przypisania dochodu CFC podatnikowi, który kontroluje CFC, stanowi zupełne novum w Polsce. Do dnia wprowadzenia przepisów o CFC w życie dochód zagranicznej spółki będącej podatnikiem (według prawa podatkowego państwa jej rezydencji podatkowej oraz prawa podatkowego obowiązującego w Polsce) mógł być przypisany podatnikowi, tylko gdy dochód ten (zyski spółki) był faktycznie uzyskany przez podatnika, najczęściej w postaci dywidendy . Natomiast przepisy o CFC wprowadzają możliwość przypisania dochodu CFC podatnikowi niezależnie od tego, czy dochód ten (zyski spółki) nie został mu wypłacony, pozostawiony do jego dyspozycji, czy też stał się mu należny .

Wprowadzenie tych przepisów stanowi zatem reformę zasad opodatkowania w podatkach dochodowych , a konkretnie reformę zasady przypisania dochodu podatnikowi w sytuacjach transgranicznych, opatrzonych dużym ryzykiem unikania opodatkowania. Reforma taka ma na celu respektowanie cenionych wartości konstytucyjnych oraz szczególnie doniosłych racji prawnych, społecznych i ekonomicznych. Wartości te są powszechnie związane z funkcjonowaniem systemu prawa podatkowego. Chodzi tu m.in. o respektowanie zasady zdolności do płacenia podatków, przyczynienia się do zapewnienia efektywności i sprawiedliwości opodatkowania oraz zrównoważonego rozwoju społecznego czy też prestiżu państwa i prawa w Polsce. Ponadto ww. reforma wynika z potrzeby realizacji zobowiązań międzynarodowych przez Polskę, związanych z działaniami OECD i UE nakierowanymi na zwalczanie unikania opodatkowania (zob. dwa akapity poniżej). Powstaje pytanie, czy ta reforma została przeprowadzona w sposób adekwatny do celów, które ustawodawca zamierzał zrealizować poprzez jej wprowadzenie, czy też wymaga ona kolejnej reformy i jeśli tak, to w jaki sposób powinna być zrealizowana (jakie zmiany przepisów o CFC powinna obejmować).

W celu odpowiedzi na powyższe pytanie badawcze, co stanowi główny zamysł naukowy niniejszej pracy, autor koncertuje się na analizie skuteczności przepisów o CFC w zakresie realizacji ich głównego celu, jakim jest zapobieganie unikania opodatkowania z wykorzystaniem CFC. Jeśli ich skuteczność będzie oceniona negatywnie, autor będzie skupiał się na poprawie skuteczności przepisów o CFC, rozumianej jako efektywne, wszechstronne i precyzyjne zwalczanie unikania opodatkowania z wykorzystaniem CFC. Precyzja w zwalczaniu unikania opodatkowania z wykorzystaniem CFC oznacza, że przepisy o CFC nie powinny wpływać negatywnie na prowadzenie transgranicznej działalności gospodarczej z wykorzystaniem CFC, gdy prowadzenie takiej działalności jest uzasadnione ekonomicznymi względami innymi niż uzyskiwanie korzyści podatkowych. Natomiast efektywność i wszechstronność zwalczania unikania opodatkowania z wykorzystaniem CFC należy mierzyć możliwością zapobieżenia w założeniu potencjalnych struktur CFC lub likwidacją obecnie istniejących struktur poprzez opodatkowanie (bądź możliwość opodatkowania) polskiego podatnika kontrolującego CFC w odniesieniu do dochodu CFC . Zatem skuteczność przepisów o CFC uwarunkowana jest taką ich strukturą i treścią, która umożliwia ich zastosowanie wyłącznie w celu zwalczania unikania opodatkowania z wykorzystaniem CFC i jednocześnie braku możliwości ich zastosowania, gdy CFC nie służą podatnikom w celach unikania opodatkowania. Innymi słowy, efektywność przepisów o CFC uwarunkowana jest przede wszystkim ich wpływem na reorganizację struktur CFC, które są wykorzystywane przez podatników w celu unikania opodatkowania. W wyniku tej reorganizacji unikanie opodatkowania z wykorzystaniem CFC przestaje występować.

Problematyka monografii o CFC jest dodatkowo uzasadniona międzynarodową inicjatywą OECD skierowaną przeciwko unikaniu opodatkowania w ramach projektu BEPS dotyczącego erozji podstawy i przerzucania dochodów. Plan Działania BEPS nr 3 dotyczy bezpośrednio kwestii wzmocnienia efektywności przepisów o CFC w zwalczaniu erozji podstawy opodatkowania przez sztuczne przerzucanie dochodów . Ponadto 12.07.2016 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła propozycję Komisji Europejskiej dotyczącą wprowadzenia w życie dyrektywy skierowanej przeciwko unikaniu opodatkowania, która m.in. zawiera minimalne standardy wobec przepisów o CFC . Dlatego też analiza prawna oraz postulaty de lege ferenda będą uwzględniać rekomendacje OECD przedstawione w ramach Planu Działania BEPS nr 3 oraz minimalne standardy dyrektywy skierowanej przeciwko unikaniu opodatkowania. Uwzględnienie tych rekomendacji i standardów będzie mieć charakter selektywny, będący wynikiem analizy rekomendacji i standardów w świetle osobliwości polskiego systemu prawa podatkowego oraz właściwego funkcjonowania przepisów o CFC.

Reasumując, treść, zakres i cele niniejszej monografii zainteresują szerokie grono czytelników, w szczególności podatników CFC, legislatorów, pracowników administracji podatkowej i sądów administracyjnych, doradców podatkowych, przedstawicieli doktryny oraz studentów prawa podatkowego.

Autor fragmentu:

Rozdział1
WPROWADZENIE

1.1.Ogólne kwestie terminologiczne – unikanie opodatkowania z wykorzystaniem CFC

Zjawisko unikania opodatkowania w dużej mierze zależy od tego, do jakiego stopnia działania podatników prowadzące do zmniejszenia zobowiązań podatkowych są tolerowane przez ustawodawców, sądy i organy podatkowe różnych państw. Stopień takiej tolerancji jest niższy w państwach o wysokim poziomie opodatkowania, posiadających transparentne i efektywnie funkcjonujące systemy podatkowe, tj. państwa skandynawskie. Wyższy stopień tolerancji występuje natomiast w państwach charakteryzujących się niskim efektywnym opodatkowaniem, których systemy podatkowe oferują podatnikom wiele rozwiązań prawnych pozwalających na unikanie opodatkowania, np. Cypr, Luksemburg, Irlandia czy też Liechtenstein. Wreszcie niemal nieograniczony stopień tolerancji unikania opodatkowania występuje w rajach podatkowych, tj. Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Curaçao czy też Panama.

Różnica w percepcji unikania opodatkowania występuje również z jednej strony między podatnikami i ich doradcami podatkowymi, z drugiej – między...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX