Świecki Dariusz, Metodyka pracy sędziego w sprawach o wykroczenia

Monografie
Opublikowano: Oficyna 2007
Rodzaj:  monografia
Autor monografii:

Metodyka pracy sędziego w sprawach o wykroczenia

Autor fragmentu:

WPROWADZENIE

Metodyka oznacza zbiór zasad i sposobów dotyczących wykonywania jakiejś pracy i realizacji określonych celów. Niniejsza książka ma więc za zadanie przedstawienie zagadnień procesowych związanych z pracą sędziego w sprawach o wykroczenia. Przyjęte przez ustawodawcę rozwiązanie polegające na zachowaniu odrębnego aktu prawnego regulującego procedurę wykroczeniową z jednoczesnym umieszczeniem przepisów odsyłających do odpowiedniego stosowania przepisów kodeksu postępowania karnego rodzi liczne problemy interpretacyjne. Zważywszy, że odesłania dotyczą przepisów zawartych w ponad 250 artykułach kodeksu postępowania karnego, zaś kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia składa się jedynie ze 119 artykułów, przy czym część z nich dotyczy pozasądowych czynności wyjaśniających i postępowania mandatowego, to w postępowaniu sądowym w sprawach o wykroczenia znajdują w większości zastosowanie przepisy kodeksu postępowania karnego. Trudność w stosowaniu procedury wykroczeniowej polega więc na konieczności odpowiedniego włączenia przepisów kodeksu postępowania karnego do kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia z jednoczesnym uwzględnieniem specyfiki postępowania unormowanego w tym kodeksie. Z tego też względu praca sędziego orzekającego w sprawach o wykroczenia wymaga dobrej znajomości nie tylko przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, ale również przepisów kodeksu postępowania karnego oraz umiejętności ich łącznego stosowania. Dlatego też zamierzeniem niniejszej książki jest przedstawienie procedury wykroczeniowej w połączeniu z procedurą karną w formie swego rodzaju przewodnika, który informuje i wyjaśnia sposób, w jaki należy się poruszać w gąszczu tych przepisów. Przy takim założeniu odstąpiono od szczegółowego omawiania wszystkich przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, gdyż taką analizę Czytelnik znajdzie w komentarzach i podręcznikach akademickich. Dotyczy to przykładowo przepisów odnoszących się do zasad procesowych, przesłanek procesowych, czy względnych i bezwzględnych przyczyn odwoławczych. Pominięto postępowanie mandatowe z wyjątkiem instytucji wzruszenia prawomocnego mandatu karnego, którą stosuje sąd. Natomiast postępowanie wyjaśniające przedstawiono pod kątem czynności związanych z wniesieniem wniosku o ukaranie, który podlega sądowej kontroli przed wszczęciem postępowania. Omawianie poszczególnych zagadnień procesowych starano się dostosować do systematyki przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Taki układ książki ułatwi posługiwanie się tekstem kodeksu podczas jej czytania. Z uwagi na charakter książki główny nacisk położono na praktyczne aspekty stosowania przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia przedstawiając przykłady czynności podejmowanych w określonych sytuacjach procesowych oraz propozycje formułowania treści poszczególnych rozstrzygnięć. Przy omawianiu niektórych zagadnień procesowych niezbędne było skrótowe wprowadzenie dla lepszego zrozumienia istoty danej instytucji. Pominięto jednakże szczegółowe rozważania teoretyczne i prezentowanie poglądów wypowiadanych w piśmiennictwie. Przywołano natomiast najważniejsze orzeczenia Sądu Najwyższego wydane na gruncie kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia oraz dotyczące przepisów kodeksu postępowania karnego, gdy wyrażony pogląd znajduje zastosowanie w procedurze wykroczeniowej.

Na zakończenie tego krótkiego wprowadzenia należy wyrazić nadzieję, że niniejsza książka okaże się pomocna w stosowaniu przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Autor fragmentu:

RozdziałI
ZAGADNIENIA OGÓLNE

1.Uwagi wstępne

Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia został uchwalony 24 sierpnia 2001 r. (Dz. U. Nr 106, poz. 1148) i wszedł w życie z dniem 17 października 2001 r. Konieczność nowej regulacji postępowania w sprawach o wykroczenia wynikała z przepisów Konstytucji RP z 2 kwietnia z 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), która wprowadziła zasadę, że wymiar sprawiedliwości sprawują sądy (art. 175 ust. 1). W przepisach przejściowych - art. 237 ust. 1 Konstytucji RP - zakreślono 4-letni termin od daty wejścia w życie Konstytucji (17 października 1997 r.) na dostosowanie przepisów procesowych. Stąd też funkcjonujące na gruncie poprzedniego kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (ustawa z dnia 20 maja 1971 r. - Dz. U. Nr 12, poz. 116 z późn. zm.) kolegia do spraw wykroczeń, jako organ pozasądowy, z dniem 17 października 2001 r. uległy likwidacji.

Aktualnie w sprawach o wykroczenia orzekają sądy powszechne i sądy wojskowe (art. 9 i 10k.p.w.). Pewnym odstępstwem od tej zasady jest postępowanie...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX