Depko Andrzej Robert i in., Metodyka pracy biegłego psychiatry, psychologa oraz seksuologa, w sprawach karnych, nieletnich oraz wykroczeń

Monografie
Opublikowano: WKP 2022
Rodzaj:  monografia
Autorzy monografii:

Metodyka pracy biegłego psychiatry, psychologa oraz seksuologa, w sprawach karnych, nieletnich oraz wykroczeń

Autorzy fragmentu:

SŁOWO WSTĘPNE

Biegli psychiatrzy, seksuolodzy oraz psycholodzy mają do odegrania bardzo ważną rolę w procesie stosowania prawa. Posiadane bowiem przez nich wiadomości specjalne w poszczególnych dziedzinach wiedzy są niezwykle przydatne organom procesowym, przede wszystkim sądowi i prokuraturze, w dążeniu do realizacji zasady prawdy materialnej. Spośród wszystkich specjalności niewątpliwie biegli psychiatrzy, seksuolodzy oraz psycholodzy stanowią największe grono. Lektura akt sądowych upoważnia nas do stwierdzenia, iż biegli tych specjalności niezwykle często występują w sprawach karnych.

Właśnie liczba spraw, w których powoływani są biegli psychiatrzy, seksuolodzy oraz psycholodzy, a także brak podobnego opracowania na rynku wydawniczym sprawiły, iż podjęliśmy się napisania metodyki pracy biegłego psychiatry, psychologa oraz seksuologa w sprawach karnych, nieletnich oraz wykroczeniowych, która jest wspólnym dziełem psychiatry, seksuologa oraz prawnika. Z jednej strony opracowana przez nas metodyka zawiera niezbędną wiedzę z zakresu prawa, jaką powinien posiadać każdy biegły sądowy sporządzający opinie w sprawach karnych z zakresu psychiatrii, psychologii oraz seksuologii, z drugiej zaś – przedstawione w niej mechanizmy sporządzania opinii psychiatrycznej, psychologicznej i seksuologicznej mogą być bardzo przydatne dla prawników. Poznanie bowiem mechanizmów sporządzania przedmiotowych opinii pozwoli nie tylko formułować rzeczowe pytania do biegłych, lecz także ocenić merytoryczną treść opinii. Natomiast poznanie przez biegłych podstawowych reguł, którymi rządzi się polski proces karny, oraz oczekiwań organów procesowych od biegłych niewątpliwie powinno się przyczynić do tego, aby sporządzane opinie były pełne, jasne oraz niesprzeczne w swojej treści. W metodyce szczególną uwagę poświęciliśmy procesowi związanemu bezpośrednio ze sporządzaniem opinii przez biegłych psychiatrów, psychologów oraz seksuologów, a także ich powoływaniem przez organ procesowy, i to zarówno z urzędu, jak i na wniosek stron toczącego się postępowania karnego. Naszym celem było to, aby książka przyczyniła się do podniesienia jakości merytorycznej opinii sporządzanych przez biegłych, a w konsekwencji spowodowała obniżenie kosztów postępowania z tym związanych.

Przychylne przyjęcie dotychczasowych trzech wydań metodyki, a także zmiana obowiązujących przepisów spowodowały, iż zdecydowaliśmy się na czwarte wydanie, które dostosowano do aktualnego stanu prawnego oraz uwzględniono w nim zarówno najnowsze orzecznictwo, jak i publikacje z zakresu szeroko pojętego opiniowania sądowo-psychiatrycznego.

Niniejsze opracowanie jest kierowane przede wszystkim do biegłych psychiatrów, psychologów oraz seksuologów, a także sędziów, prokuratorów, adwokatów, radców prawnych, aplikantów tych korporacji zawodowych oraz studentów prawa i studiów podyplomowych, jak również wszystkich zainteresowanych problematyką opiniowania przez biegłych psychiatrów, psychologów oraz seksuologów.

Autorzy

Autor fragmentu:

Część pierwsza PODSTAWY PRAWNE OPINIOWANIA W SPRAWACH PSYCHIATRYCZNYCH, PSYCHOLOGICZNYCH ORAZ SEKSUOLOGICZNYCH

RozdziałI
PODSTAWOWE ZASADY PROCESOWE RZĄDZĄCE POLSKIM PROCESEM KARNYM

1.Uwagi wstępne

Przez zasady procesowe należy rozumieć najważniejsze reguły, według których następuje realizacja norm prawa karnego materialnego. Innymi słowy, to dyrektywy wskazujące na sposób postępowania organów procesowych (np. sądu, prokuratury, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego) oraz stron toczącego się postępowania w procesie dowodzenia i ustalania winy sprawcy przestępstwa. Określają one zarówno dynamikę, jak i statykę procesu karnego, formułując przez to jego model.

W doktrynie wymienia się różne zasady procesowe oraz kryteria, według jakich dokonuje się ich podziału. Biorąc pod uwagę źródło, z którego dana zasada wynika, można je podzielić na:

1)

skodyfikowane – kiedy jej dyrektywa będzie jednoznacznie wynikała z konkretnego przepisu ustawy karnej procesowej (np. zasada prawdy materialnej – art. 2 § 2 k.p.k., zasada obiektywizmu – art. 4 k.p.k., zasada domniemania niewinności – art. 5 § 1 k.p.k., zasada swobodnej oceny dowodów – art. 7 k.p.k. i inne);

2)

nieskodyfikowane – czyli...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX