Lach Arkadiusz, Karnoprawna reakcja na zjawisko kradzieży tożsamości

Kradzież tożsamości jest modnym obecnie pojęciem , którym określa się wiele zachowań o różnym charakterze. Media prześcigają się w sensacyjnych doniesieniach na temat wycieków haseł, numerów kart bankowych czy też innych informacji, jak i co bardziej wymyślnych posłużeń się tożsamością innej osoby w celu popełnienia przestępstwa. Podawane są także olbrzymie kwoty strat, jakie kradzież tożsamości przynosi gospodarce. Mając na względzie te okoliczności, a także stosunkowo niedawne wprowadzenie do kodeksu karnego przepisu, mającego kryminalizować kradzież tożsamości, zasadne jest spojrzenie na to zjawisko z punktu widzenia prawa karnego.

Celem opracowania jest identyfikacja zjawiska kradzieży tożsamości, próba jego zdefiniowania, określenia skali i skutków, klasyfikacja, analiza różnych metod kryminalizacji w prawie porównawczym, ocena polskich regulacji oraz odpowiedź na pytanie, czy kryminalizacja jest efektywnym środkiem zapobiegania i zwalczania kradzieży tożsamości oraz jakie są ewentualnie inne sposoby prewencji. W publikacji poruszono również zagadnienia karnoprocesowe związane ze ściganiem kradzieży tożsamości.

Ze względu na dużą różnorodność zachowań określanych mianem kradzieży tożsamości, zamiarem autora było przeanalizowanie karnoprawnej reakcji na te zachowania kompleksowo, mając na względzie różne przedmioty ochrony i znamiona czynów zabronionych. Stąd analiza nie została zawężona do art. 190a § 2 k.k. W literaturze takie ujęcie bywa kwestionowane ze względów metodologicznych ze wskazaniem, że w badaniach należy skupić się na jednym aspekcie kradzieży tożsamości dla przejrzystości wyników, co można uznać za pogląd niepozbawiony racji . Jednak dwa zasadnicze argumenty przemawiają za spojrzeniem kompleksowym na to zagadnienie: po pierwsze, zjawisko nie było jeszcze szerzej analizowane w nauce polskiej; po drugie zaś, w przekonaniu autora nie sposób ocenić karnoprawnej reakcji na badane zachowanie oraz zakresu i znaczenia art. 190a § 2 k.k. bez spojrzenia na całokształt regulacji znajdujących się w szeroko rozumianym prawie karnym.