Janczukowicz Krzysztof, Zmiany minimalnego wynagrodzenia a kwalifikacja czynu w prawie karnym skarbowym

Kwalifikacja prawna czynu w prawie karnym skarbowym często zależy od kwoty uszczuplenia należności publicznoprawnej, a ta wielkość nie jest wyrażona bezpośrednio liczbą, ale jako wielokrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę. I tak, jeśli uszczuplenie, np. podatku, nie przekracza 5-krotności minimalnego wynagrodzenia, czyli tzw. ustawowego progu, czyn należy kwalifikować jako wykroczenie (zob. art. 53 § 3 i 4 w zestawieniu z np. art. 54 § 3 k.k.s.). A jeśli uszczuplenie nie przekracza 200-krotności minimalnego wynagrodzenia, czyli tzw. małej wartości, czyn należy kwalifikować jako typ przywilejowany przestępstwa (zob. art. 53 § 14 w zestawieniu z np. art. 54 § 2 k.k.s.).

Powszechnie znane są dwie okoliczności: 1) od wielu lat wysokość minimalnego wynagrodzenia podwyższana jest w każdym roku; 2) często sąd wyrokuje w roku późniejszym niż rok popełnienia czynu. I na tym tle powstaje pytanie, czy przy ustalaniu wysokości uszczuplenia należy brać wielkości z czasu popełnienia czynu, co sugerowałaby treść art. 53 § 3 i 14 k.k.s., czy może z czasu orzekania, a więc na korzyść sprawców - stosownie do art. 2 § 2 k.k.s.?

Przykładowo, czy w przypadku czynu popełnionego w 2017 r. uszczuplenie w wysokości 10.200 zł należy w 2018 r. kwalifikować jako przestępstwo (ustawowy próg w 2017 r. to 5 x 2000 zł = 10.000 zł), czy jako wykroczenie (ustawowy próg w 2018 r. to 5 x 2100 zł = 10.500 zł)?