Kucharski Dominik, Zażalenie w przedmiocie bezczynności organu jako przesłanka wyczerpania środków zaskarżenia umożliwiająca wniesienie skargi na bezczynność do sądu administracyjnego

W orzecznictwie brak jest jednolitego stanowiska co do kwestii w którym momencie zażalenie, o którym mowa w art. 37 § 1 k.p.a., złożone w przedmiocie bezczynności organu, jest uznawane za skutecznie złożone, co pozwala uznać, iż doszło do ,,wyczerpania środków zaskarżenia'', a w konsekwencji umożliwia stronie wniesienie skargi na bezczynność tego organu do sądu administracyjnego.

Zgodnie z jednym z nurtów, o wyczerpaniu środków zaskarżenia umożliwiającym wniesienie przez stronę skargi na bezczynność organu możemy mówić dopiero wówczas, gdy zażalenie na bezczynność organu zostanie złożone, organ nie rozpatrzył zażalenia, a jednocześnie upłynął już określony w art. 35 § 3 k.p.a., 1-miesięczny termin na załatwienie sprawy.

Zgodnie natomiast z drugim prezentowanym w orzecznictwie administracyjnym poglądem, samo złożenie przez stronę zażalenia o którym mowa w art. 37 § 1 k.p.a. powoduje, iż zostały wyczerpane przysługujące stronie środki zaskarżenia i to choćby zażalenie nie zostało załatwione i choćby nie upłynął jeszcze nawet 1-miesięczny termin na załatwienie sprawy przez organ odwoławczy, wynikający z art. 35 § 3 k.p.a.