Krudysz Marcin, Zasada zakazu rozstrzygania na niekorzyść przy orzekaniu w sprawie ze skargi na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego
Zasada zakazu rozstrzygania na niekorzyść przy orzekaniu w sprawie ze skargi na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego
Art. 134 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi statuuje zasadę zakazu rozstrzygania na niekorzyść skarżącego, chyba że stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności. Zaobserwowane na tym tle rozbieżności w judykaturze dotyczą kwestii, czy sąd administracyjny orzekając w sprawie ze skargi na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego jest zobowiązany stosować zasadę zakazu rozstrzygania na niekorzyść skarżącego (zakazu reformationis in peius), wyrażoną w art. 134 § 2 p.p.s.a., jeśli nie stwierdzi naruszenia prawa skutkującego stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności. Istnieją bowiem orzeczenia stwierdzające, że powyższa zasada w takim przypadku doznaje wyjątku.
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX