Mejka Anna, Zarzut potrącenia a przerwanie biegu przedawnienia roszczenia

W orzecznictwie pojawiają się odmienne interpretacje art. 123 § 1 pkt 1 k.c. w zw. z art. 499 k.c. dotyczące możliwości przerwania biegu przedawnienia roszczenia podniesionym w toku postępowania sądowego zarzutem potrącenia. Poglądy, które wyłączają możliwość przerwania biegu przedawnienia taką czynnością, mają swoje źródło w tezie, że do przerwania biegu przedawnienia może doprowadzić jedynie aktywny (zaczepny) środek prawny. Zarzut przedawnienia nie spełnia takich warunków procesowych. Nie uprawnia bowiem sądu do zasądzenia roszczenia wypływającego z wierzytelności potrącanej. Twierdzący odmiennie negują pogląd dotyczący wymogu tzw. zaczepności czynności, o której mowa w art. 123 § 1 pkt 1 k.c. Wskazują, że taka czynność ma być jedynie obiektywnie zdolna do osiągnięcia zamierzonego skutku opisanego w art. 123 § 1 pkt 1 k.c. Jeżeli nadto się uwzględni, że sąd, przed którym zarzut potrącenia jest podniesiony, jest zobligowany poddać ocenie pod kątem przesłanek materialnoprawnych również wierzytelność potrącaną, nie powinno być wątpliwości, że zarzut potrącenia wywołuje skutek w postaci przerwania biegu przedawnienia roszczenia.