Kryczka Sebastian , Zakres czasowy zakazu konkurencji po ustaniu zatrudnienia

W celu zabezpieczenia swoich interesów ekonomicznych pracodawca ma możliwość zawarcia z pracownikami umowy o zakazie konkurencji. W przypadku osób, których praca wiąże się z dostępem do informacji szczególnie ważnych, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, pracodawca może zawierać umowy zwane klauzulami konkurencyjnymi, które będą obowiązywały po ustaniu zatrudnienia. Są to umowy odrębne, niezależne od umów o pracę.

Do niezbędnych postanowień tych umów obok kwestii związanych z odszkodowaniem jest określenie zakresu obowiązywania – szczególnie zakresu czasowego. Pracownik jak i pracodawca powinni bowiem mieć świadomość, przez jaki czas klauzula obowiązuje – tym samym na jaki okres pozostają aktualne obowiązki stron, które z umowy wynikają. Warto zauważyć, że przepis regulujący zakaz konkurencji po ustaniu zatrudnienia posługując się zwrotem „w umowie określa się okres obowiązywania zakazu” nie reguluje dwóch kluczowych kwestii odnoszących się do zagadnienia zakresu czasowego zawieranej umowy. Obowiązująca regulacja nie daje wprost odpowiedzi na pytanie co w przypadku gdy strony w umowie zakresu czasowego nie określiły – czy w takim przypadku można uznać, że klauzula obowiązuje na czas nieokreślony czy może oznacza to, że do ustanowienia zakazu działalności konkurencyjnej nie dochodzi. Przepisy nie regulują również odpowiedzi na pytanie czy w każdym wypadku określony zakres czasowy umowy o zakazie konkurencji musi obowiązywać zgodnie z pierwotnymi założeniami – czy można go zmodyfikować doprowadzając tym samym do skrócenia obowiązywania klauzuli konkurencyjnej. Pomocne w rozstrzygnięciu powyższych wątpliwości wynikających z braku bezpośrednich regulacji może okazać się orzecznictwo Sądu Najwyższego.