Partyk Tomasz, Zabezpieczenie dowodów i roszczeń w trybie art. 80 ust. 1 prawa autorskiego

Problematyka zabezpieczenia dowodów i roszczeń w trybie art. 80 ust. 1 prawa autorskiego budzi pewne wątpliwości w praktyce jej stosowania. Przedmiotowa regulacja ma bowiem charakter autonomiczny względem ogólnych przepisów dotyczących zabezpieczania dowodów i zabezpieczania roszczeń, ujętych w kodeksie postępowania cywilnego, jednakże nie wyczerpuje całokształtu problematyki. W judykaturze ukształtował się pogląd, iż przepisy ogólne dotyczące zabezpieczeń (dowodów i roszczeń) należy odpowiednio stosować w odniesieniu do instytucji z art. 80 ust. 1 prawa autorskiego, przy uwzględnieniu jednakże odmienności celów, jakim one służą. Trzeba bowiem wskazać, że w szczególności zabezpieczenie dowodów z art. 80 ust. 1 prawa autorskiego nie służy (jak w przypadku zabezpieczenia dowodów z kodeksu postępowania cywilnego) przeprowadzeniu dowodu na wypadek niemożności uczynienia tego w przyszłości, lecz stworzeniu możliwości ujawnienia dowodów popierających roszczenia powoda, a będących w dyspozycji domniemanego naruszyciela autorskich praw majątkowych lub innych osób. W odniesieniu zaś do trzydniowego terminu do rozpoznania wniosku, o którym stanowi art. 80 ust. 1 prawa autorskiego, podkreśla się jego instrukcyjny charakter, wskazując zarazem, że dopiero wniosek kompletny i niewadliwy powoduje jego otwarcie, a nadto sąd – dążąc do zachowania postulatu szybkości procedowania – nie powinien czynić tego kosztem nadmiernego uproszczenia postępowania.