Janczukowicz Krzysztof, Wzbudzenie obawy jako warunek odpowiedzialności za przestępne wywieranie wpływu na uczestnika postępowania

W art. 245 k.k. przewidziana jest odpowiedzialność za używanie m.in. groźby bezprawnej w celu wywarcia wpływu na uczestnika postępowania (np. świadka albo biegłego). W przepisie tym nie występuje znamię wzbudzenia obawy po stronie uczestnika postępowania. Jednakże pojęcie groźby bezprawnej zdefiniowane jest w art. 115 § 12 k.k., zgodnie z którym groźbą bezprawną jest m.in. groźba, o której mowa w art. 190 k.k., czyli tzw. groźba karalna. Przepis art. 190 § 1 brzmi następująco: "Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona".

Stan prawny jest więc taki, że art. 245 k.k. nie zawiera bezpośrednio znamienia wzbudzenia obawy u adresata groźby, ale z drugiej strony wzbudzenie obawy jest znamieniem groźby, o której mowa w art. 190 k.k., a która jest groźbą bezprawną, a tym pojęciem art. 245 k.k. już się posługuje. Nic więc dziwnego, że wytworzyły się dwa stanowiska, które na pytanie, czy wzbudzenie obawy jest warunkiem odpowiedzialności na podstawie art. 245 k.k., udzielają odpowiedzi sprzecznych.