Gabriel-Węglowski Michał, Wykładnia znamienia „ujawnić” w przypadku instytucji tzw. małego świadka koronnego

Linie orzecznicze
Opublikowano: LEX/el. 2019
Status: Aktualna
Autor:

Wykładnia znamienia „ujawnić” w przypadku instytucji tzw. małego świadka koronnego

W judykaturze istnieje poważny spór, czy wymóg ujawnienia przez sprawcę informacji i okoliczności popełnionego przestępstwa lub przestępstw, w celu uzyskania nadzwyczajnego złagodzenia kary (art. 60 § 3 oraz § 4 k.k.) należy pojmować obiektywnie, czy także subiektywnie. W pierwszym wypadku oskarżony (podejrzany) zobligowany byłby do przedstawienia informacji dotychczas nieznanych organom ścigania i tylko wówczas podlegałby premiowaniu (fakultatywnie lub obligatoryjnie). W drugim, z przywileju złagodzenia mógłby skorzystać również wtedy, gdy ujawnił informacje już organom znane, ale sam będąc przeświadczonym, że są one im nieznane. Zaistniała również trzecia koncepcja, najbardziej liberalna, że przez ujawnianie należy rozumieć rzetelne i szczere podanie przez oskarżonego (podejrzanego) całej swojej wiedzy co do istotnych okoliczności przestępstwa, niezależnie, czy była ona znana organom ścigania, a także tego, czy sprawca miał tego świadomość.

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX