Gabriel-Węglowski Michał, Wskazanie rodzaju zamiaru przestępczego w opisie czynu przypisanego sprawcy

Przepis art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k. wskazuje na zasadę określoności czynu przypisanego sprawcy przestępstwa, za które zostaje on skazany. Posługuje się jednak niedookreślonym pojęciem „dokładnego określenia” czynu. Podobnie rzecz ujmowały także poprzednie kodeksy dotyczące procedury karnej, z 1928 r. w art. 328 lit. e oraz z 1969 r. w art. 360 § 2 pkt 1. Pomimo tego jeszcze przed uchwaleniem nowego k.p.k. z 1997 r. doszło do odwrócenia tendencji orzeczniczej na tle problemu wskazywania w opisie czynu postaci zamiaru, jaki towarzyszył sprawcy w chwili popełnienia czynu zabronionego.