Krudysz Marcin, Wpływ zmian w ustawie o gospodarce nieruchomościami oraz wyroku Trybunału Konstytucyjnego, na obowiązywanie i stosowanie uchwał właściwych rad gmin, dotyczących wysokości stawek procentowych opłat adiacenckich

W dniu 22 września 2004 r. weszła w życie ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Zgodnie z art. 1 pkt 61 ww. ustawy nowelizującej, art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami, z dniem 22 września 2004 r., otrzymał nowe brzmienie, w którym pominięto dotychczasowy jego ust. 4. Jednocześnie materię dotychczas regulowaną przez art. 98 ust. 4 u.g.n. przeniesiono do art. 98a.

W orzecznictwie sądów administracyjnych pojawił się problem dotyczący określenia wpływu zmian w ustawie o gospodarce nieruchomościami, dokonanych nowelizacją z dnia 28 listopada 2003 r., na obowiązywanie i stosowanie uchwał właściwych rad gmin, dotyczących wysokości stawek procentowych opłat adiacenckich.

Przedstawiony wyżej problem odnosi się także do kolejnej nowelizacji ustawy o gospodarce nieruchomościami wprowadzonej ustawą z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz zmianie niektórych innych ustaw, w konsekwencji wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 kwietnia 2007 r. SK 19/2006. Wyrokiem tym Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 98 ust. 4 w związku z art. 145 ust. 2 u.g.n., w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 lutego 2000 r. do dnia 21 września 2004 r., jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 84 Konstytucji przez to, że narusza zasadę ochrony zaufania jednostki do państwa i stanowionego przez nie prawa. Również w przypadku tej nowelizacji prawodawca nie zawarł regulacji odnoszącej się do dotychczasowych kompetencji i uchwał rad gmin podjętych w czasie obowiązywania uchylanych albo wcześniej uchylonych przepisów. Według jednego z poglądów, uchwały właściwych rad gmin, dotyczące wysokości stawek procentowych opłat adiacenckich, a wydane na podstawie derogowanego ust. 4 art. 98, nadal obowiązują, z racji wprowadzenia odpowiedniej regulacji w tym zakresie w art. 98a ust. 1 u.g.n.. Pogląd przeciwny przyjmuje natomiast, że powyższa nowelizacja spowodowała utratę ich bytu prawnego.