Partyk Aleksandra, Wpływ przyczynienia się do szkody przez poszkodowanego, który następnie zmarł, na zakres roszczeń osób dla niego najbliższych z tytułu odszkodowania i zadośćuczynienia

W orzecznictwie utrwalił się pogląd, zgodnie z którym przyczynienie się osoby poszkodowanej określonym zdarzeniem do jego zaistnienia powoduje, że w razie jej śmierci roszczenia osób jej najbliższych z tytułu odszkodowania i zadośćuczynienia podlegają stosownemu zmniejszeniu, przy uwzględnieniu stopnia tego przyczynienia. Jeżeli bowiem przyczynienie się poszkodowanego do powstania szkody może stanowić podstawę do obniżenia odszkodowania należnego bezpośrednio poszkodowanemu, to tym bardziej jest to uzasadnione wobec osób jedynie pośrednio poszkodowanych. Judykatura wskazuje jednak również, iż w przypadku, gdy na skutek śmierci poszkodowanego w określonym zdarzeniu osoba dla niego najbliższa doznała rozstroju zdrowia psychicznego, to na wysokość jej roszczeń z tego tytułu nie ma wpływu fakt przyczynienia się zmarłego do powstałej szkody. Taka osoba najbliższa staje się bowiem w istocie bezpośrednio poszkodowaną tym zdarzeniem.